ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΑΣΟΥ ΣΧΙΖΑ

Η ΜΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Ο Γιάννης Φραγκούλης συνομιλεί με το φωτογράφο Τάσο Σχίζα

Η συνομιλία με τον Τάσο Σχίζα είναι μία απόλαυση: η ευγένεια, η ειλικρίνεια, η χαρά και η απόλαυση για ότι κάνει μεταδίδονται στο συνομιλητή του. Οι γνώσεις του και η διαρκής δραστηριότητά του στον καλλιτεχνικό και θεωρητικό χώρο της φωτογραφίας κεντρίζουν το φωτογράφο να ψάξει περισσότερο τη φωτογραφική τέχνη και να μη μείνει σε μια επιπόλαια και επιδερμική ενασχόληση με αυτή. Σε αυτή τη συζήτηση προσπαθήσαμε να παραστήσουμε αυτό το διάβα του στον καλλιτεχνικό, εκδοτικό και οργανωτικό-εκθεσιακό χώρο της φωτογραφίας, να δούμε τα χνάρια του και, με αυτό τον τρόπο, να ιχνηλατήσουμε ένα σημαντικό μέρος της φωτογραφικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης.

Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη φωτογραφία;

Δεν ξέρω πόσα χρόνια ασχολούμαι με την φωτογραφία. Στο βιογραφικό μου αναρωτιόμουν, πότε να ορίσω την αρχή. Από τότε που πήρα την πρώτη μου μηχανή σε σχολική ηλικία και φωτογράφιζα μόνο το σκυλάκι μου; Μήπως όταν άρχισα να βγάζω «καλλιτεχνικά» τοπία; Όταν ξεκίνησα να τυπώνω στον σκοτεινό θάλαμο και να ασχολούμαι επαγγελματικά; Ή από τότε που άρχισα να εκθέτω,  να διδάσκω, να εκδίδω το «Γυάλινο μάτι» και το «Φωτογραφικό Είδωλο»; Τα πρώτα χρόνια, θέλοντας να δώσω μεγαλύτερη βαρύτητα στην εμπειρία του παρελθόντος, όριζα την πιο μακρινή ημερομηνία ως αρχή. Σήμερα μπορώ να πω με βεβαιότητα, πως τον πιο καθοριστικό ρόλο για να γίνω φωτογράφος, έπαιξε η μαγική εμπειρία που είχα στον σκοτεινό θάλαμο του φίλου μου Θανάση (1985). Αυτή θα μπορούσε να οριστεί ως η αρχή!

Μία από τις δραστηριότητές σου είναι το περιοδικό «Φωτογραφικό Είδωλο». Πότε ξεκίνησε και ποια ήταν η αφορμή για αυτή την έκδοση;

Αξίζει να αναφερθεί, ότι πριν το «Φωτογραφικό Είδωλο» υπήρξε το «Γυάλινο μάτι» (1993-1996). Γεννήθηκε σε μία εποχή, που σχεδόν απουσίαζε η καλλιτεχνική φωτογραφία και το θεωρητικό κείμενο από τα περιοδικά φωτογραφίας, με στόχο να καλυφτεί αυτό το κενό. Μετά από 3 χρόνια και 20 εκδόσεις, σκέφτηκα ότι είχε φτάσει η στιγμή για την υλοποίηση ενός ονείρου, την δημιουργία ενός μονοθεματικού φωτογραφικού περιοδικού με τη μέγιστη δυνατή ποιότητα στην ύλη, την όψη και την εκτύπωση. Έτσι προέκυψε το «Φωτογραφικό Είδωλο».

Μίλησε μας για την ιστορία και το χαρακτήρα αυτού του περιοδικού.

Το «Φωτογραφικό Είδωλο» ήταν ένα ειδικό φωτογραφικό περιοδικό, που δεν στόχευε να αποτελέσει ένα κλασικό περιοδικό, αλλά αντιθέτως να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ περιοδικού και βιβλίου. Τα τεύχη ήταν θεματικά και προσέγγιζαν μ” αυτόν τον τρόπο τη λογική του βιβλίου, ενώ η ποικιλία των συντακτών που ανέλυαν το θέμα, η μορφή, καθώς και η περιοδικότητα της έκδοσης διατηρούσαν την έννοια του περιοδικού. Το θέμα προσέδιδε στο περιοδικό τον διαχρονικό χαρακτήρα ενός βιβλίου. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1996 και το τελευταίο τον Δεκέμβριο του 2010.  Έχουν πραγματοποιηθεί 28 εκδόσεις, που αναλύουν αντίστοιχα 28 θέματα, αναπτύσσοντας έτσι μια μικρή φωτογραφική εγκυκλοπαίδεια. Στόχος του περιοδικού ήταν η ανάπτυξη και προώθηση της καλλιτεχνικής φωτογραφίας, με την λειτουργική προσφορά γνώσεων και ενημέρωσης. Τα θέματα διαμορφώνονταν μέσα από ιδέες της συντακτικής ομάδας, από συζητήσεις με το αναγνωστικό κοινό και από το υλικό που κατέφθανε στο περιοδικό (portfolios, κείμενα).

Ένα περιοδικό που «παντρεύει» τα τεχνικά και τα αισθητικά θέματα, ποια είναι η απήχησή του στο κοινό της φωτογραφίας;

Έχουμε εισπράξει τα καλύτερα λόγια από τους αναγνώστες, αλλά οι πωλήσεις και οι χορηγίες δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν την συνέχεια της έκδοσης.

Έχεις γράψει μία σειρά από βιβλία για τη φωτογραφία. Μίλησέ μας για αυτή την εκδοτική δραστηριότητα.

Έχω γράψει τρία βιβλία, το τρίτο είναι «νεογέννητο».

«Η τεχνική της αναλογικής και της ψηφιακής φωτογραφίας»: Πρόκειται για ένα σύγχρονο τεχνικό σύγγραμμα, που έχει σκοπό να καλύψει με τη μεγαλύτερη δυνατή πληρότητα τις ανάγκες ενός ερασιτέχνη ή σπουδαστή ή επαγγελματία φωτογράφου. Αποτελεί την πιο επιτυχημένη (εμπορικά) ιδέα μου. Έχω πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής 3 εκδόσεις και ελπίζω σύντομα, μετά την εξάντληση της 3ης έκδοσης, να προχωρήσω στην επόμενη.

Η έκδοση πραγματοποιήθηκε σε τυπογραφική και σε ηλεκτρονική μορφή. Η ηλεκτρονική έκδοση προσφέρεται δωρεάν, για να είναι προσιτή σε κάθε ενδιαφερόμενο. Ανανεώνεται κάθε χρόνο με διορθώσεις, αλλαγές και προσθήκες, λαμβάνοντας υπόψη τα σχόλια, τις παρατηρήσεις και τις απόψεις των αναγνωστών. Η τυπογραφική έκδοση πραγματοποιείται μετά από την εξάντληση της προηγούμενης και περιέχει όλες τις διορθώσεις, τις αλλαγές και τις προσθήκες, της πιο πρόσφατης ηλεκτρονικής μορφής. Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί 9 ηλεκτρονικές εκδόσεις και 3 τυπογραφικές.

«Αληθινό ψέμα»:  Παρουσιάζει μια προσωπική φωτογραφική διαδρομή.  Σκέψεις, απόψεις, ιδέες και τεχνικές αντιπαραβάλλονται με τα αντίστοιχα  φωτογραφικά portfolios. Σε αυτό το βιβλίο προσπαθώ να παντρέψω το φωτογραφικό λεύκωμα με το θεωρητικό κείμενο, πιστεύοντας ότι «οι φωτογραφίες δε μιλάνε από μόνες τους» και ότι «η θεωρητική άποψη είναι πιο ενδιαφέρουσα, όταν συνοδεύεται και υποστηρίζεται από προσωπική καλλιτεχνική δουλειά». Ο τίτλος του βιβλίου «Αληθινό ψέμα» συνοψίζει την άποψή μου για τη Φωτογραφία, που προσδιορίζεται στην πλαστή αλήθειά της, σε συνδυασμό με την ανάγκη μας να βλέπουμε σε κάθε αποτυπωμένο είδωλό της τη σαφή αναφορά στην πραγματικότητα.

«Το είδωλο της μουσικής»: Το νέο βιβλίο μου έγινε με αφορμή ένα διαγωνισμό φωτογραφίας που είχαμε διοργανώσει με θέμα τη Jazz και, βλέποντας τις εικόνες που συγκεντρώθηκαν, ένιωσα την ανάγκη, να συμβάλω με προτάσεις για πιο σύνθετες, διαφορετικές και δημιουργικές λήψεις συναυλιών.

Έχεις συγγράψει το βιβλίο «Η τέχνη της αναλογικής και ψηφιακής φωτογραφίας» που υπάρχει αυτούσιο και στο διαδίκτυο, έχεις στοιχεία για την αναγνωσιμότητά του και για την ανταπόκριση στο κοινό;

Όπως ανέφερα και νωρίτερα, αποτελεί την πιο επιτυχημένη (εμπορικά) ιδέα μου.  Η δωρεάν διάθεση της ηλεκτρονικής μορφής του (pdf) και η συνεχής ανανέωση, βελτίωση και ανάπτυξη, το έχουν κάνει πολύ αγαπητό. Έχει πάρα πολλά κατεβάσματα -ξεπερνάνε τα 10.000- και αρκετές πωλήσεις, εξαντλήθηκαν οι 2 πρώτες εκδόσεις από 3.000 αντίτυπα η καθεμία και συνεχίζουμε με την 3η έκδοση.

Ο επιχειρηματικός κόσμος στη φωτογραφία πως έχει «αγκαλιάσει» τις εκδόσεις και το περιοδικό σου; Θα ήθελες κάποια διαφορετική συμπεριφορά;

Οι επιχειρήσεις δεν αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια… Εκτός από ελάχιστες «φωτεινές εξαιρέσεις», οι περισσότερες εταιρίες είναι δυσπρόσιτες και αδιάφορες. Καταλαβαίνω βέβαια την οικονομική δυσχέρεια, καθώς επίσης και τις υπερβολικά πολλές προτάσεις που δέχονται, που δεν προλαβαίνουν, να εξετάσουν και να αξιολογήσουν, τι θα έπρεπε να υποστηρίξουν και που θα πρέπει να προβληθούν. Έτσι καταλήγουν να επιλέγουν τους «γνωστούς» και τους πιο «επίμονους».

Ως φωτογράφος έχεις δημιουργήσει κάποιες ομάδες φωτογραφίας. Μίλησέ μας για αυτή τη δραστηριότητά σου και τη φιλοσοφία αυτών των κινήσεων.

Οι ομάδες προέκυψαν μέσα από τα σεμινάρια που έκανα. Σήμερα συντονίζω τρεις ομάδες, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με κοινές εκθέσεις και φωτογραφικές εξορμήσεις.

Η Φωτογραφική Ομάδα «Φωτοπόροι», του  Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου πρωτοσυστάθηκε τη δεκαετία του 1980 στον Δήμο, όπου και λειτούργησε για μερικά χρόνια. Επαναλειτουργεί από τον Οκτώβρη του 1996 στο Πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου. Μετά από σταθερή και ενεργή πορεία πολλών χρόνων έχει εξελιχτεί σε μία σημαντική Λέσχη φωτογραφίας, που συμβάλει δυναμικά στα φωτογραφικά δρώμενα της πόλης. Παρουσιάζει συστηματικά ατομικές εκθέσεις των μελών της και ομαδικές θεματικές εκθέσεις-παραγωγές στη Θεσσαλονίκη, σε άλλες πόλεις της χώρας και στο εξωτερικό. Από το 2006 διοργάνωνε για τέσσερα χρόνια ένα φεστιβάλ φωτογραφίας με πολλές ατομικές εκθέσεις των μελών της στα Καφέ Μπαρ της Θεσσαλονίκης και από το 2010 διοργανώνει σε συνεργασία με άλλες ομάδες και φορείς το Contrast / Αντίθεση: Φεστιβάλ Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

Η Φωτογραφική Ομάδα Κλίκers συστάθηκε το Μάρτιο του 2007 στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Θέρμης κατά την διάρκεια των σεμιναρίων και λειτούργησε εκεί  μέχρι το 2012. Στη συνέχεια ανεξαρτητοποιήθηκε. Συνεχίζει να λειτουργεί με συναντήσεις των μελών της, καθώς και με κοινές συναντήσεις με την Λέσχη της ομάδας Φ. Τα μέλη της έχουν πραγματοποιήσει πολλές ομαδικές θεματικές εκθέσεις, συμμετοχές σε άλλες ομαδικές εκθέσεις και ατομικές.

Η Φωτογραφική Ομάδα «Φ» αποτελεί μια νέα δραστήρια ομάδα φωτογραφίας, που προέκυψε κατά τη διάρκεια των σεμιναρίων που πραγματοποιήθηκαν στον Πολυχώρο Εικόνας Κούνιο, από τον Οκτώβριο του 2011 ως σήμερα. Αριθμεί αρκετά μέλη που παρακολουθούν τα διάφορα σεμινάρια, ενώ παράλληλα λειτουργεί Λέσχη φωτογραφίας με μηνιαίες συναντήσεις των μελών της. Στα λίγα χρόνια λειτουργίας της έχει πραγματοποιήσει 11 ομαδικές εκθέσεις, ενώ μέλη της έχουν κάνει ατομικές εκθέσεις και έχουν συμμετάσχει σε άλλες ομαδικές εκθέσεις/παραγωγές.

Θα ήθελες να περιγράψεις τις εκθέσεις φωτογραφίας που έχεις κάνει, τόσο εσύ όσο η σύζυγός σου και οι ομάδες σου;

Δύσκολη ερώτηση, μιας και το σύνολο των εκθέσεων φτάνει σε τριψήφιο νούμερο. Θα αναφερθώ μόνο στις πιο πρόσφατες.

«Αναστασία Μιχαήλογλου, «Round midnight» – «Τάσος Σχίζας, Γαλάζιος ήχος»: Αυτή την περίοδο «τρέχει» η έκθεση που έχουμε μαζί με την Αναστασία στον Πολυχώρο Εικόνας Κούνιο, δύο δουλειές, που έχουν κοινή εστίαση τις συναυλίες Jazz. Διάρκεια: 4 Φεβρουαρίου-4 Απριλίου 2017.

«Αναφορές, Φόρος Τιμής στον Bill Brandt»: Ομαδική έκθεση φωτογραφίας των μελών των φωτογραφικών ομάδων «Φ», «Φωτοπόροι» και «Κλικers» θα φιλοξενηθεί στο περίπτερο του Φωτογραφικού Ειδώλου, στη Photovision στην Αθήνα (11-13 Μαρτίου).

Η έκθεση αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης (Αναφορές, φόρος τιμής στους μεγάλους φωτογράφους) που είχε πραγματοποιηθεί στο Hotel Capsis το Σαββατοκύριακο 12 & 13 Δεκεμβρίου 2015, στο πλαίσιο της διοργάνωσης του περιοδικού «Φωτογράφος».

Επιλέχτηκε ως πηγή έμπνευσης μία φωτογραφία του Bill Brandt και κάθε μέλος της ομάδας προσπάθησε να δημιουργήσει μία εικόνα που να αναφέρεται σε αυτή.

Συμμετέχουν τα παρακάτω μέλη: Δέσποινα Αποστολίδου, Στέλιος Βανδήρας, Λουλουδιά Γρέδη, Νατάσα Ζησοπούλου, Μάρθα Θεοδωρίδου, Χριστίνα Κεσεσίδου, Δήμητρα Κόμναρη, Δημήτρης Κουκουρούζης, Αλεξία Λεχωνίδου, Σταυρούλα Μεταλλίδου, Ελένη Μητράκη, Αναστασία Μιχαήλογλου, Κατερίνα Κλωναρίδου, Γιώργος Μπαρμπατσούλης, Δημήτρης Νενάδης, Τζένη Ντόκου, Χρήστος Όρλης, Χρύσα Προύσαλη, Μαρία Σαμολαδά, Δήμητρα Σιώπη, Τάσος Σχίζας, Δημήτρης Τούσης, Παναγιώτης Τσούτσας, Κατερίνα Χατζηαβράμογλου, Κορίνα Ψάλτου.

«Ελλάδα»: Ομαδική έκθεση φωτογραφίας των μελών των φωτογραφικών ομάδων «Φ», «Φωτοπόροι» και «Κλικers» στην Photovision στην Αθήνα (11-13 Μαρτίου), σε μία μεγάλη διοργάνωση με τη συμμετοχή 50 ομάδων με το ίδιο θέμα. Για την δική μας συμμετοχή, προσθέσαμε και ένα δεύτερο άξονα σύνδεσης των φωτογραφιών, το χρώμα «μπλε».

«Επαφή»: Ομαδική έκθεση φωτογραφίας των μελών των φωτογραφικών ομάδων «Φ», «Φωτοπόροι» και «Κλικers» στο φεστιβάλ Photmetria στα Γιάννενα (3 Ιουνίου), σε μία μεγάλη διοργάνωση με τη συμμετοχή πολλών ομάδων με το ίδιο θέμα.

Αξίζει επίσης να αναφέρω την προετοιμασία τεσσάρων θεματικών ομαδικών εκθέσεων των φωτογραφικών ομάδων «Φ», «Φωτοπόροι» και «Κλικers» που σχεδιάζουμε να συμπαρουσιάσουμε το φθινόπωρο στην Θεσσαλονίκη.

Τέλος, κάνεις σεμινάρια φωτογραφίας, που γίνονται αυτά, που απευθύνονται και  με ποιο σκοπό;

Από το 1991 παρέδιδα μαθήματα φωτογραφίας στην ΝΕΛΕ, σε δήμους και σε ΙΕΚ. Τα τελευταία χρόνια (από το 2011) έχω συγκεντρώσει όλα τα σεμινάρια που κάνω στον Πολυχώρο Εικόνας Κούνιο. Υπάρχουν 6 διαφορετικά σεμινάρια, που απευθύνονται σε όσες/ους θα ήθελαν να ξεκινήσουν να ασχολούνται με την φωτογραφία, αλλά και σε προχωρημένους, που θα ήθελαν να αναπτύξουν τις γνώσεις τους.

Αισθάνεσαι ότι στον κόσμο της φωτογραφίας λείπει αυτή η ενασχόληση με την αισθητική αυτής της τέχνης;

Υπάρχει και μία μεγάλη μερίδα φωτογράφων, που ασχολούνται με την αισθητική. Η σημερινή ευκολία της λήψης -ακόμη και με το κινητό- και η τεράστια δυνατότητα προώθησης των εικόνων μέσω του διαδικτύου και κυρίως μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ενθαρρύνει πολύ περισσότερες/ους να ασχοληθούν σοβαρά και ουσιαστικά με την φωτογραφική τέχνη.

Υπάρχει κάποια συνεργασία με το Μουσείο Φωτογραφίας; Θα ήθελες μία τέτοια συνεργασία;

Κατά την «ατελείωτη» διάρκεια θητείας του προηγούμενου διευθυντή ήταν σχεδόν αδύνατη η συνεργασία με το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Ελπίζω και αισιοδοξώ με το νέο διευθυντή, να προκύψει κάποια συνεργασία.

Είσαι αισιόδοξος από τη μέχρι τώρα πορεία σου, θα ήθελες κάτι περισσότερο να κάνεις;

Χαίρομαι και απολαμβάνω όσα έχουν γίνει και αυτά μου δίνουν όρεξη και κουράγιο για συνέχεια. Οι προθέσεις και οι στόχοι μου δεν αλλάζουν, απλά αναπτύσσονται και εξελίσσονται.

Πως βλέπεις τον κόσμο της φωτογραφίας, πιστεύεις υπάρχει κάποια εξέλιξη στην ανάπτυξη αυτής της τέχνης, μπορεί να υπάρξει αυτή η εξέλιξη στη σύγχρονή μας Ελλάδα;

Είμαι ευχαριστημένος με το παρόν και αισιόδοξος για το μέλλον. Μέσα στο διάστημα που ασχολούμαι με την φωτογραφία νιώθω την θετική εξέλιξη και την τεράστια ανάπτυξή της. Αναφέρομαι κυρίως στην Ελλάδα, μιας και η επαφή μου με τον «έξω κόσμο» είναι πολύ μικρή για να κρίνω.

Τι θα ευχόσουν για τη φωτογραφία  για το μέλλον;

Δεν ξέρω τι άλλο να ευχηθώ. Νιώθω αυτάρκεια και μεγάλη ικανοποίηση από αυτά που μας παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία. Ένα τεράστιο πεδίο εξερεύνησης, πλούσια γνώση απλόχερα προσφερόμενη και δυνατότητα για παγκόσμια επικοινωνία. Τι άλλο να ευχηθώ;

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σου;

Να ολοκληρώσω ένα portfolio, το οποίο ξεκίνησα πέρσι και με εξιτάρει τρελά. Να συμμαζέψω σκόρπιο υλικό που έχω από σημειώσεις μου και να εκδώσω άλλο ένα βιβλίο. Να «ξαναζωντανέψω» το φεστιβάλ «Contrast / Αντίθεση Φεστιβάλ Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΑΣΟΥ ΣΧΙΖΑ



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved