CHRISTIAN MYTHOLOGY

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Ο χριστιανισμός, όπως όλες οι θρησκείες, είναι πρωτίστως ένα σύστημα αξιακό και φιλοσοφικό που ασχολείται με το θέμα του προσδιορισμού της ταυτότητας του ανθρώπου, μέσα απ’τις αφηγήσεις που θα τις βρούμε στις τελετές που λειτουργούν για κάθε ξεχωριστή περίπτωση. Αυτές οι αφηγήσεις θα δούμε ότι έχουν στοιχεία που ρίζες τους θα βρούμε τόσο στην ιστορία όσο και στον αφηγηματικό κόσμο, απ’την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Θα δούμε ότι η αφήγηση της χριστιανικής θρησκείας είναι συνέχεια άλλων θρησκευτικών και φιλοσοφικών συστημάτων, αρχαιότερων απ’αυτήν, κυρίως στην Ανατολή. Η μελέτη αυτών των αξιών παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Θα ονομάσουμε χριστιανική μυθολογία αυτές τις αφηγήσεις, όπως παρουσιάζονται στο τυπικό των τελετών, στους βίους, στους ψαλμούς κ.λπ. Θα πρέπει όμως να τονίσουμε ότι με τον όρο «μυθολογία», τόσο στη χριστιανική θρησκεία-φιλοσοφία όσο και σε άλλες, εννοούμε αυτά τα αφηγηματικά στοιχεία που έχουν γίνει σύμβολο, μέσα απ’την επανάληψή τους στο αφηγηματικό σύμπαν, που έχουν τις ρίζες τους στην Ιστορία, τοπική και παγκόσμια, άρα μας μιλούν για το παρελθόν με όρους ιστορικούς, για τη λαογραφία και την ανθρωπολογία, των περιοχών που αναφέρονται. Είναι λάθος να συνδυάσουμε τον όρο «μυθολογία» με ότι είναι ψεύτικο, επίπλαστο, κατασκευασμένο απ’τη φαντασία του ανθρώπου, αυτό που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.

Θα αναφερθούμε σε συγκεκριμένες τελετές της χριστιανικής θρησκείας και θα προσπαθήσουμε να συνδυάσουμε αυτά τα αφηγηματικά στοιχεία που έχουν με άλλα που υπάρχουν σε άλλα συστήματα φιλοσοφικά, θρησκευτικά και λαογραφικά. Η ανάλυσή μας θα έχει να κάνει με τα αρχέτυπα έτσι όπως έχουν μελετηθεί απ’τον CarlYoung, τις μελέτες του που εμβαθύνουν στο ασυνείδητο και μιλούν για τον ψυχισμό του ανθρώπου, όπως επίσης με τις θεωρήσεις του ErichFromm, στην κριτική του στα θρησκευτικά πρότυπα.

Με αυτό τον τρόπο θα μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς μας προτείνει η χριστιανική θρησκεία, μέσα απ’το αξιακό σύστημά της, ποιες είναι οι συνδέσεις τους με άλλα αξιακά συστήματα, για να ανακαλύψουμε τις συνδετικές γραμμές των θρησκευτικών-φιλοσοφικών συστημάτων και να δομήσουμε έτσι ένα ολοκληρωμένο σύμπαν αξιών που θα μας φέρει πιο κοντά σε αυτό που πιστεύουμε ή θα κάνει ικανούς να ασκήσουμε κριτική εκεί όπου θέλουμε.

Το βασικό και ουσιαστικό είναι να μην έχουμε πλέον αυτή την αλλοτρίωση που μας απομακρύνει απ’το αναφερόμενο αυτών των αφηγήσεων, κάτι που θα μας οδηγήσει σε μία νευρωσική διαδικασία ή στην παράνοια, σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις, πάντως στον αποπροσανατολισμό της ζωής μας. Θα καταλήξουμε λοιπόν στην ανάλυση χαρακτήρων, στις ψυχολογικές αναζητήσεις που θα μας μιλήσουν για τον ανθρώπινο χαρακτήρα και για τα αναφερόμενα του ψυχικού του κόσμου. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!

Γιάννης Φραγκούλης

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

Η ΑΠΟΚΡΙΑ

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved