ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Σύμφωνα με πληροφορίες, στους στόχους της κυβέρνησης είναι η ηλεκτρονική κάρτα του πολίτη να αποτελέσει μία πρωτοποριακή μέθοδο ηλεκτρονικής συναλλαγής των πολιτών με το κράτος, καθώς θα αξιοποιείται και από όσους πολίτες βρίσκονται στα όρια της φτώχειας προκειμένου να πραγματοποιούν συναλλαγές για την αγορά τροφίμων ή άλλων αγαθών στο πλαίσιο των μέτρων για αντιμετώπιση της φτώχειας που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση.

Πηγές του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης αναφέρουν ότι στην ηλεκτρονική κάρτα θα ενσωματωθούν και οι αγορές τροφίμων ή η παροχή δωρεάν ρεύματος, καθώς η Κάρτα του Πολίτη θα περιέχει όλα τα στοιχεία που αφορούν τον κάτοχό της όπως είναι ο ΑΦΜ, ο ΑΜΚΑ, μέχρι και ο Αριθμός Δελτίου Αστυνομικής Ταυτότητας.

Ο αρμόδιος υπουργός, Γ. Κατρούγκαλος, έχει ζητήσει από τις υπηρεσίες του υπουργείου που ασχολούνται με τα θέματα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης να επιταχύνουν τις διαδικασίες υλοποίησης της ηλεκτρονικής κάρτας του πολίτη εντός του επόμενου διμήνου.

Η Κάρτα του Πολίτη θα χρησιμοποιείται σε όλο το εύρος της καθημερινής ζωής του και θα οδηγήσει στη σταδιακή αντικατάσταση πληθώρας προσωπικών εγγράφων και πιστοποιητικών στις συναλλαγές του με το Δημόσιο. Θα αποτελέσει βασικό μέσο για την ηλεκτρονική διεκπεραίωση υποθέσεων και συναλλαγών των πολιτών με τον δημόσιο τομέα. Θα αποτελεί την ψηφιακή ταυτότητα των πολιτών στο Διαδίκτυο.

Στα σχέδια που επεξεργάζεται η κυβέρνηση περιλαμβάνεται πρόταση όπου η Κάρτα θα εμπεριέχει την ψηφιακή υπογραφή του κατόχου και με τη χρήση της θα γίνεται η ψηφιακή αυθεντικοποίηση του πολίτη στο Διαδίκτυο για ηλεκτρονική διεκπεραίωση συναλλαγών με το κράτος. Η Κάρτα αναμένεται να χρησιμοποιεί διάφορα «ηλεκτρονικά κλειδιά» που θα αναγνωρίζουν τον χρήστη στα ηλεκτρονικά αρχεία των κρατικών φορέων προκειμένου «καμία δημόσια υπηρεσία να μη ζητά πληροφορίες που ήδη κατέχει άλλη δημόσια υπηρεσία», όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Στόχος της κυβερνητικής πρωτοβουλίας είναι να συγκεντρώσει όλες τις ηλεκτρονικές συναλλαγές που έχουν αναπτύξει τα υπουργεία μέχρι σήμερα και να τα θέσει υπό την ομπρέλα της Κάρτας του Πολίτη με τον συντονισμό του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης.

Καταλαβαίνουμε ότι το κέρδος θα είναι τεράστιο, κυρίως από την μείωση της γραφειοκρατίας. Όμως αυτό είναι μία μάχη που κερδίζεται πολύ δύσκολα. Εκεί που «παίζεται» το παιχνίδι είναι στη νοοτροπία του υπαλλήλου και στο κατά πόσο αυτός αισθάνεται ασφαλής στη δουλειά του, μέσα από τη συνδιαλλαγή του με το κοινό, αντιμετωπίζοντας τις ευθύνες της θέσης του. Αν η διαδικασία της συναλλαγής γίνει πιο απλή και πιο εγγυημένη τότε θα κερδίσουμε εργατοώρες τις οποίες μπορούμε να τις διοχετεύσουμε είτε στη στρατηγική ανάπτυξη του μέλλοντος είτε στον έλεγχο για την πάταξη της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής.

Γιάννης Ιωαννίδης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved