58ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 5/11/2017
του Γιάννη Φραγκούλη
«Ο Χέσους πρέπει να πεθάνει» (99΄)
(Τζων Κασσαβέτης, Κυριακή, 12.30, Ανοιχτοί Ορίζοντες)
Μία 22χρονη Κολομβιανή γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας του πατέρα της. Μετά από λίγους μήνες θα συναντήσει το δολοφόνο αλλά, πριν να εκδικηθεί, θέλει να το γνωρίσει. Η ταινία της Laura Mora κάνει μία ταινία αυτοβιογραφική, με πολύ ένταση και συναίσθημα.
«Το κέρατο της κατσίκας» (96΄)
(Σταύρος Τορνές, Κυριακή, 13.30, Βαλκανική λογοτεχνία και κινηματογράφος)
Βουλγάρικη ταινία του 1972, ένα αριστούργημα. Μία ιστορία του 17ου αιώνα. Τέσσερις Τούρκοι μπαίνουν στο σπίτι του Καρά Ιβάν, βιάζουν και σκοτώνουν τη γυναίκα του. Όταν αυτός θα ανακαλύψει το έγκλημα θα καταφύγει στα βουνά με την κόρη του, την οποία τη μεγαλώνει σαν αγόρι με σκοπό να πάρει εκδίκηση.
«Μογγόλος κιθαριστής» (89΄)
(Παύλος Ζάννας, Κυριακή, 15.00, Αφιέρωμα στο Ruben Ostlund)
Κάποιοι «παράξενοι» άνθρωποι ζουν στο Γκέτεμπουργκ. Είναι μοναχικοί και η κάμερα καταγράφει τη ζωή τους. Η ταινία είναι ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και τη μυθοπλασία, αψηφά τους παραδοσιακούς κανόνες της κινηματογραφικής αφήγησης, μας ξεναγεί στη ζωή αυτής της πόλης της Σουηδίας. Μία τολμηρή και εξαιρετική ταινία.
«Καργιόληδεζ» (90΄)
(Φρίντα Λιάππα, Κυριακή, 18.00, Round Midnight)
Ένα από τα πολλά ρεμάλια στην Καλιφόρνια περιφέρει το κορμί του δεξιά και αριστερά. Μία γυναικεία οπτασία είναι η αιτία για να πέσει από το μηχανάκι του και να χτυπήσει. Μετά το ατύχημα θα έχει παραισθήσεις και θα βλέπει μονομαχίες με πληρωμένους φονιάδες και μυστήρια τέρατα. Ένα καλό ανιμέισιον που θα μας μαγέψει.
«Σπόρος» (127΄)
(Σταύρος Τορνές, Κυριακή, 20.30, Ματιές στα Βαλκάνια)
Δύο άνδρες σε ένα κοντινό, αλλά απροσδιόριστο μέλλον. Τι ζητά ο καθηγητής γενετικής σπόρων Έρολ Έριν και ο επιστήμονας Τζεμίλ Ακμάν, ο οποίος παράτησε μία λαμπρή καριέρα για να πάει μαζί με τον καθηγητή σε μία απαγορευμένη περιοχή που ονομάζεται Νεκρή Γη; Δεν ξέρω αν είναι ένα μέρος μιας άλλης τριλογίας του Σεμίχ Καπλάνογλου, από την Τουρκία, αλλά αξίζει τον κόπο, μας εντυπωσιάζει όσο και τα προηγούμενα αριστουργήματά του.
«Άσε τα πτώματα να μαυρίζουν στον ήλιο» (92΄)
(Ολύμπιον, Κυριακή, 23.15, Round Midnight)
Μεσόγειος. Μία καυτή παραλία και, σε ένα μικρό χωριό, έχουν βρει καταφύγιο και κρυψώνα κάποιοι κλέφτες. Εξορμούν για να κάνουν την μπάζα τους. Τα πράγματα όμως αλλάζουν όταν έρχονται κάποιοι απρόσκλητοι επισκέπτες, ανάμεσά τους και αστυνομικοί, για να γίνει το χωριό πεδίο μάχης, να κυριέψει ο τρόμος. Ανεβαίνει η αδρεναλίνη, ότι πρέπει για μεταμεσονύχτια προβολή.