μία πονεμένη, περίεργη και ευεργετική ιστορία
του Γιάννη Φραγκούλη
Το 2018 έγινε μία πραγματική τομή στον τομέα υγείας στην Ελλάδα. Το σύστημα υγείας από το παλιό ΕΣΥ, την εξέλιξή του στο ΕΟΠΥΥ, μετά στο ΠΕΔΥ, απέκτησε τη μορφή Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟ.Μ.Υ.) που λειτουργούν με βάση τον οικογενειακό γιατρό, δημιουργώντας ένα ηλεκτρονικό φάκελο για την υγεία του κάθε ανθρώπου. Βέβαια, αυτό δεν είναι μία επινόηση της κυβέρνησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά επιταγή της Ε.Ε., στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης ένταξης της Ελλάδας στην ενωμένη Ευρώπη.
Ας πάρουμε όμως τα θέματα από τη αρχή για να γίνουν πιο κατανοητά σε όλους και για να δώσουμε, τελικά, τις οδηγίες του τι πρέπει να κάνει κανείς για να ενταχθεί σε αυτό το σύστημα.
Το πρώτο που θα πρέπει να πούμε είναι ότι οι ΤΟ.Μ.Υ. έχουν ειδικότητες γιατρών και αυτό το γιατρό που λειτουργεί ως οικογενειακός γιατρός. Οι παλιότεροι θα θυμόντουσαν τον οικογενειακό γιατρό, αυτόν που ήξερε την υγεία του κάθε ασθενούς, σε γενικές γραμμές, αφού ήταν αυτός που σε κάθε συνοικία έβλεπε τους ασθενείς και μπορούσε να τους συμβουλέψει με ακρίβεια σε ποιο γιατρό θα πήγαιναν για να ιαθούν. Ο γιατρός αυτός ήταν παθολόγος. Σε αυτή τη λογική έχουμε επιστρέψει, μετά από πολλά χρόνια, αφού το ίδιο σύστημα δεν έπαψε να ισχύει στις χώρες της Ευρώπης, επειδή έτσι ο ασθενής μπορούσε να κατευθυνθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια.
Τα προτερήματα αυτού του συστήματος είναι ότι έτσι ο ασθενής πηγαίνει σε ένα γιατρό στοχευόμενα, δεν υπάρχει πολυφαρμακεία, άρα δεν υπάρχουν υπερβολικές δαπάνες για την υγεία, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό πεδίο. Αυτό που δεν υπήρχε τότε ήταν ένας φάκελος που να ανασύρεται ανά πάσα στιγμή για τον κάθε ασθενή, έτσι όπως ισχύει και ίσχυε στα νοσοκομεία, διότι αυτό ήταν αδύνατον. Τώρα όμως δημιουργείται ένας ηλεκτρονικός φάκελος που υπάρχει σε ένα χώρο του διαδικτύου και ο κάθε θεράπων γιατρός, με βάση το ΑΜΚΑ, μπορεί να συμβουλεύεται το ιατρικό ιστορικό του κάθε ασθενούς, τις ενδεχόμενες παρενέργειες, τα φάρμακα που παίρνει, μπορεί να προγραμματίσει τι ακριβώς θα πρέπει να γίνει.
Το γιατί άργησε να γίνει αυτό, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι προφανής. Το ιατρικό λόμπυ είναι πολύ ισχυρό και πίεζε στο να μείνει στάσιμη μία κατάσταση από την οποία όλοι κέρδιζαν πολλά λεφτά. Η κάθε εξουσία ήξερε ότι το θέμα υγείας «καίει» τον κάθε άνθρωπο και αν δίνει μικρές λύσεις εξαγοράζει την εμπιστοσύνη των πολιτών, άρα εξασφαλίζει τη ύπαρξή της, χωρίς να λύνει το θέμα.
Το πιο παράξενο είναι το τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης που υπάρχει από το Υπουργείο Υγείας. Και αυτό το ερώτημα όμως έχει μία απάντηση. Δεν ξέρει ακόμα η υπηρεσιακή και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου τι ακριβώς θα γίνει, πως θα λειτουργήσει αυτό το σύστημα το 2019, αν και σε λίγες μέρες μπαίνουμε στην καινούργια χρονιά. Ποια είναι όμως τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσουν οι πολίτες για να ενταχθούν σε αυτό το σύστημα, δεδομένου ότι η αναμονή πλέον είναι μεγάλη;
Η εγγραφή στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: από το διαδίκτυο ή επισκεπτόμενοι ένα ΤΟ.Μ.Υ. ή ένα Κέντρο Υγείας, όπως ονομάζονται πλέον τα παλιά ιατρεία του Ι.Κ.Α. Στην πρώτη περίπτωση ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να μπει στο διαδίκτυο στο λήμμα Οικογενειακός Γιατρός, να βάλει τους κωδικούς του TAXINET, με το ΑΜΚΑ του να κάνει αίτηση, βάζει τα στοιχεία του, κάνει save, επιλέγει οικογενειακό γιατρό, αποθηκεύει και εκτυπώνει. Έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τον οικογενειακό γιατρό που επέλεξε. Στη δεύτερη περίπτωση πάει σε ένα ΤΟ.Μ.Υ. ή σε ένα Κέντρο Υγείας, εγγράφεται με το ΑΜΚΑ του ή το βιβλιάριο υγείας και ένα αποδεικτικό κατοικίας, όπως λογαριασμός ΔΕΗ, ΟΤΕ κ.λπ.
Η διαδικασία είναι πολύ απλή και, μετά δεν έχει παρά να επισκεφθεί τον οικογενειακό γιατρό και να δημιουργήσει τον Ατομικό Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας (ΑΗΦΥ), ο οποίος θα τον συντροφεύει κάθε στιγμή που θα χρειάζεται γιατρό, θα έχει ο θεράπων ιατρός στη διάθεσή του όλες τις πληροφορίες που δεν μπορούσαν να γραφτούν στο βιβλιάριο υγείας, όλα θα ελέγχονται, ειδικά οι παράλογες δαπάνες.
