ΙΑΤΡΙΚΗ
ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
Εντερικό μικροβίωμα: γράφει ο Αντώνης Καράγιωργας*
Μια χρήσιμη σούμα, για το εντερικό μικροβίωμα. Έχουμε κι εμείς τις εμμονές μας. Εξάλλου κανείς δεν είναι τέλειος…
ΕΝΤΕΡΙΚΟ ΜΙΚΡΟΒΙΩΜΑ: Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ
Δεν είμαστε ακόμη σίγουροι πόσο καλό κάνουν τα προβιοτικά και ποια. Περισσότερο σίγουροι είμαστε για τα προϊόντα ζύμωσης (Kimtchi, combucha, τυριά).
Είναι ένα σύστημα που δέχεται διατροφικά και συναισθηματικά σινιάλα.
Τα τελευταία 5-10 χρόνια ξαναανακαλύψαμε την αρχαία σοφία του Ιπποκράτη. Είναι αλήθεια ότι μας είχε μπερδέψει ο αναγωγισμός του Descart. Είχαμε χωρίσει τον εγκέφαλο από το σώμα και το έντερο.Θα καταλάβουμε πολλές από τις αιτίες νόσων, όπως το μεταβολικό σύνδρομο, τον καρκίνο κλπ, όταν θα καταλάβουμε την πολυπλοκότητα των συστημάτων του εντέρου.
ΕΝΤΕΡΙΚΟ ΜΙΚΡΟΒΙΩΜΑ: Η ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ
Όποια συναισθηματική κατάσταση έχουμε στο κεφάλι μας, αυτή απεικονίζεται σε μια έκφραση στο πρόσωπό μας. Η ίδια αντανάκλαση γίνεται και στο επίπεδο του εντέρου. Γίνονται αλλαγές στην ροή του αίματος, αλλαγές στην περίσταλση των μυών, στις αλλαγές των εκκρίσεων των οξέων ή της βλέννας και επίσης αλλαγές στο οικοσύστημα των μικροβίων.
Αυτή είναι η πορεία από τα πάνω στα κάτω. Όμως υπάρχει και η αντίστροφη πορεία. Δηλαδή, τα νευρικά και ενδοκρινικά κύτταρα του εντέρου, μέσω του πνευμονογαστρικού ή της συστηματικής κυκλοφορίας ή ακόμη και τα μικρόβια, στέλνουν στον εγκέφαλο μόρια (ορμόνες νευροενεργητικπύς μεταβολίτες).
Ο θυμός, η ανησυχία, η κατάθλιψη μπορεί να ξεκινάν από τον εγκέφαλο αλλά μεταφέρονται στο έντερο. Πριν 10 χρόνια νομίζαμε ότι όλα γίνονται από τον εγκέφαλο. Ποτέ δεν είχαμε σκεφτεί τον δυναμικό ρόλο των μικροβίων, σε αυτές τις εκλεπτυσμένες νευροβιολογικές ψυχιατρικές θεωρίες.
Τώρα πλέον αναπτύσσουμε σταδιακά μια διαφορετική άποψη για τα συναισθήματα. Κι όμως όλες αυτές οι θεωρίες έχουν προϋπάρξει στην Αγιουβερδική Ιατρική, στην Ιπποκρατική ιατρική, στην παραδοσιακή κινέζικη Ιατρική. Παρόλα αυτά εμείς τυφλωθήκαμε στην Αναγέννηση και δεν τις προσέξαμε, ενώ τώρα επιστρέφουμε και ενσωματώνουμε αυτές τις ολιστικές θεωρίες.
Βλέπετε δεν υπήρξαμε πολύ επιτυχείς στην προσπάθειά μας να αναπτύξουμε θεραπείες για την κατάθλιψη. Εδώ και δεκαετίες έχουμε ανακαλύψει το χημικά μόρια που στοχεύουν την σεροτονίνη. Το ίδιο συνέβη και με το άγχος και στρεφόμαστε σε ολιστικές θεραπείες, όπως η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία, ή η μείωση του στρες χρησιμοποιώντας το σώμα: αναπνοές, κίνηση του διαφραγματος. Και ακολουθεί η Διατροφική Ψυχιατρική.
Υποδοχείς για κάποια θεραπευτικά μόρια, (π.χ. των μανιταριών) που υπάρχουν στον εγκέφαλο, φαίνεται να υπάρχουν τόσο στα επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου όσο και στα βακτήρια του μικροβιώματος.
*Ο Αντώνης Καράγιωργας είναι βοχημικός.
