Δολοφονίες αστυνομίας

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

BIA

ΔΥΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Δολοφονίες αστυνομίας: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Ήταν 6 Δεκεμβρίου όταν ο Αλέξης Γρηγορόπουλος σκοτώθηκε από σφαίρα αστυνομικού στα Εξάρχεια, στην Αθήνα. Στις 5 Δεκεμβρίου 2022, στη Θεσσαλονίκη, ένας μπάτσος σκοτώνει ένα 16χρονο Ρομά. Ιστορίες παράλληλες. Πόσο αξίζει μια ζωή; 20 ευρώ!

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ: Η ΒΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας ένστολος με όπλο σκοτώνει έναν άνθρωπο. Μπορεί να είναι ανήλικος ή ενήλικος. Η δολοφονία είναι μια πράξη βίαιη που έχει πολλά αναφερόμενα.

Πρώτα-πρώτα το κράτος. Υπηρέτες του είναι οι ένστολοι που δουλειά τους είναι κρατούν σε ικανοποιητικό επίπεδο την τάξη. Αυτή που το κράτος θέλει να υπάρχει για να μπορεί να λειτουργήσει έτσι όπως είναι στο πρόγραμμα της κυβέρνησης. Οι μπάτσοι θα πρέπει να κάνουν την «βρώμικη» δουλειά. Αυτό όμως δεν απαλλάσσει από ευθύνες κάποιους ένθερμους που θέλουν να υπερβούν τα όρια που βάζει και η ίδια η υπηρεσία τους.

«Δολοφονίες αστυνομίας: οι χουντικοί

αστυνόμοι έλυναν και έδεναν και στην κυβέρνηση Καραμανλή.»

Είναι γνωστό ότι μέσα στην αστυνομία υπάρχουν άνθρωποι που έχουν έντονα ψυχολογικά προβλήματα. Το όπλο ή το γκλομπ νομίζουν ότι είναι συνέχεια του μορίου της ηδονής τους. Αισθάνονται μια χαρά όταν επιβάλλονται με τη βία. Εκείνη τη στιγμή είναι ο Πατέρας, ο νόμος, η επιβολή. Είναι αυτός και κανένας άλλος. Όλα γίνονται σε κλάσματα ενός δευτερολέπτου. Μετά έχουμε άλλα γεγονότα…

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ: ΟΙ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ

Δεν είναι πολύ μακριά οι εποχές που η αστυνομία έκανε ότι ήθελε. Δεν σταμάτησαν όλα με την μεταπολίτευση. Οι χουντικοί αστυνόμοι έλυναν και έδεναν και στην κυβέρνηση Καραμανλή. Δύσκολα οι επόμενες κυβερνήσεις μπόρεσαν να κρατήσουν μια ισορροπία. Πιστέψαμε κάποια στιγμή ότι υπήρχε δημοκρατική αστυνομία. Όμως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προσπάθησε να φέρει ξανά το αστυνομικό κράτος με το «Το κράτος είστε εσείς» που είπε στους αστυνόμους. Σαν άλλος Λουδοβίκος!

Δολοφονίες αστυνομίας

Η βία στις διαδηλώσεις είναι πλέον μέσα στο πρόγραμμα. Κάθε χρόνο είναι και χειρότερα. Από τη μία μεριά τα ΜΑΤ και από την άλλη οι ασφαλίτες. Μπορεί οι μπαχαλάκηδες να τους κάνουν πάσα. Αυτοί όμως βαρούν αυτούς που δεν έχουν πειράξει κανένα. Μόνο έγκλημά τους είναι ότι θέλουν έναν άλλο κόσμο. Δακρυγόνα, γκλομπς, σφαίρες. Αυτά ξέρουν οι μπάτσοι αυτά κάνουν. Κυρίως, δεν ξεχνούν την παλιά καλή (;) αστυνομία. Οι ασφαλίτες μέσα και έξω από τις διαδηλώσεις δίνουν τις αφορμές.

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ: ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ

Οι κυβερνήσεις της δεξιάς αυτό ξέρουν να κάνουν, αυτό πραγματοποιούν. Η βία είναι ο λόγος τους. Η επιβολή στον πολίτη είναι η δεύτερη φύση τους. Στην αντιπέρα όχθη είναι η αριστερά. Αυτή τι θα κάνει;

«Δολοφονίες αστυνομίας: κανείς

δε θέλει να ζει σε ένα εμφυλιακό κλίμα.»

Είναι αλήθεια ότι όσα χρόνια πέρασαν που η αριστερά κυβερνούσε στην Ελλάδα δεν είδαμε κάτι το εντελώς διαφορετικό. Βέβαια η βία ήταν πιο ήπια. Υπήρχε όμως. Το ερώτημα είναι εδώ και είναι επιτακτικό: Μπορεί, θέλει η αριστερά να αλλάξει την αστυνομία; Αυτή να υπηρετεί τον άνθρωπο κυρίως και όχι μόνο το κράτος;

Αυτό είναι ένα από τα σοβαρά θέματα της κυβερνητικής πολιτικής της αριστεράς. Ο πολίτης σίγουρα θέλει την ασφάλειά του. Επιθυμεί όμως και την ειρηνική διαβίωση μέσα στην κοινωνία. Κανείς δε θέλει να ζει σε ένα εμφυλιακό κλίμα. Μόνο οι ψυχοπαθείς αρέσκονται σε αυτό. Οι περισσότεροι όμως απεχθανόμαστε τη βία. Τόσο να την εξασκούμε όσο και να τη δεχόμαστε.

Αυτό είναι το στοίχημα της αριστεράς. Ελπίζουμε να το κερδίσει. Να ξημερώσει μια άλλη μέρα. Όλοι να είμαστε όσο μονιασμένοι μπορούμε. Να βλέπουμε το παραβατικό άτομο όχι σα μια απειλή αλλά σα μια στιγμή που θα καταφέρουμε να του δείξουμε το δρόμο που οδηγεί στην αγάπη του πλησίον του. Μπορεί να ακούγεται ρομαντικό αλλά δεν είναι. Είναι η κοινωνία που ονειρευόμαστε. Αν το προσπαθήσουμε θα τη δημιουργήσουμε. Αυτή η αστυνομία είναι εμπόδιο σε αυτή τη δημιουργική ροή. Καιρός να την αλλάξουμε από τα θεμέλιά της.

 

Διαβάστε τα άρθρα πολιτικής ανάλυσης που έχουμε δημοσιεύσει

Δείτε τα βίντεο που έχουμε δημιουργήσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved