Άγριος φόνος

ΑΓΡΙΟΣ ΦΟΝΟΣ

ΦΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΙΝΗΤΟ

Άγριος φόνος: γράφει ο Γιάννης Ιωαννίδης

Οι γονείς του Μπακάρι Χέντερσον, ενός έγχρωμου διεθνού ταξιδιώτη επέστρεψαν στην Ελλάδα. Ο γιός του ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τον όχλο στην Ελλάδα το 2017. Επιστρέφουν στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα για να δουν να ξαναδικάζονται επτά από τους αρχικά εννέα άνδρες που κατηγορούνται για τη δολοφονία του γιου τους. Το 2018 ούτε ένας από τους φερόμενους ως δράστες δεν καταδικάστηκε για φόνο. Παρά το γεγονός ότι τα μάτια του κόσμου είχαν εστιάσει στη δικαιοσύνη, ούτε ένας από τους φερόμενους ως δράστες δεν καταδικάστηκε για φόνο.

Η Τζιλ και ο Φιλ Χέντερσον εξακολουθούν να αναζητούν δικαιοσύνη για τον γιο τους. Αυτός θα ήταν φέτος 27 ετών αν δεν είχε δολοφονηθεί ενώ ταξίδευε στην Ελλάδα για ένα επαγγελματικό ταξίδι.

ΑΓΡΙΟΣ ΦΟΝΟΣ: ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

Οι γονείς θα επιστρέψουν στη λεγόμενη «γενέτειρα της δημοκρατίας». Αφού οι Έλληνες εισαγγελείς διέταξαν επανάληψη της δίκης. Αναβάθμισαν τις κατηγορίες για φόνο για έξι από τους υπόπτους που είχαν καταδικαστεί μόνο για επίθεση στην πρώτη δίκη το 2018.

«Άγριος φόνος: είχε πετάξει στη χώρα

για μια φωτογράφηση για τη νέα του σειρά ρούχων.»

Ένας επιπλέον ύποπτος προστέθηκε στην παρτίδα. Θα δικαστεί επίσης για τη συμμετοχή του στο θάνατο του Χέντερσον. Η επανάληψη της δίκης έχει οριστεί να ξεκινήσει στις 21 Φεβρουαρίου. Διατάχθηκε το Νοέμβριο του 2018. Αλλά έκτοτε έχει αναβληθεί επανειλημμένα.

Ο Αφροαμερικανός δέχθηκε επίθεση έξω από ένα μπαρ στο θέρετρο Λαγκάνα στο ελληνικό νησί της Ζακύνθου τον Ιούλιο του 2017. Από διάφορους άνδρες. Ο Χέντερσον είχε πετάξει στη χώρα για μια φωτογράφηση για τη νέα του σειρά ρούχων.

Μια έρευνα έδωσε μια άποψη ως προς τον τρόπο που ξεκίνησε τον καυγά. Η ζήλια. Μια σερβιτόρα από το μπαρ είπε στην αστυνομία ότι ο καυγάς έγινε αφού ζήτησε από τον Bakari να βγάλει μια selfie. Ένας από τους Σέρβους άνδρες την πλησίασε και της είπε: «Υπάρχουν πολλοί Σέρβοι στο μπαρ. Γιατί μιλάς σε έναν μαύρο;».

Για τον ξυλοδαρμό κυκλοφόρησε ένα βίντεο που δείχνει με μεγάλες λεπτομέρειες τις τελευταίες στιγμές της ζωής του Τεξανού. Ο άνδρας που ρώτησε τη γυναίκα γιατί «μιλάει με έναν μαύρο»» χτυπάει το Χέντερσον στο πρόσωπο. Ο νεαρός άνδρας δεν ανταπέδωσε αυτόματα. Αφού ανταπέδωσε τα χτυπήματα, έφυγε. Οι άνδρες τρέχουν πίσω του.

Άγριος φόνος

ΑΓΡΙΟΣ ΦΟΝΟΣ: ΑΠΟ ΤΡΑΥΜΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Υπερτερούν αριθμητικά. Τον κονιορτοποιούν με τις γροθιές τους. Τον χτυπούν πάνω σε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο και συνεχίζουν την επίθεση καθώς πέφτει στο έδαφος. Σε κάποιο σημείο της ηχογράφησης, κάποια από τα μέλη του όχλου προσπαθεί να τραβήξει τους άλλους, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τριάντα δευτερόλεπτα αφότου έπεσε στο έδαφος, ο Χέντερσον ήταν νεκρός.

«Άγριος φόνος: κατά τη διάρκεια της δίκης

για τη δολοφονία το 2018, εννέα

από τους δράστες κρίθηκαν αθώοι για τη δολοφονία του» 

Η μητέρα του πάσχιζε να κατανοήσει το κίνητρο: «Κάποιος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου; Για μια selfie; Δεν βγάζει νόημα. Είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ ότι οι άνθρωποι θα είχαν τόσο μίσος για να κάνουν κάτι σε έναν άλλο άνθρωπο».

Οι τοπικές αρχές εκτίμησαν ότι ο Χέντερσον πέθανε από τραύμα στο κεφάλι.

Εννέα άτομα συνελήφθησαν: ένας Έλληνας πολίτης, ένας Βρετανός σερβικής καταγωγής και άλλοι επτά Σέρβοι. Η ελληνική αστυνομία άφησε ελεύθερους τρεις από τους άνδρες λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία. Αφήνοντας υπό κράτηση πέντε. Ηλικίας από 18 έως 34 ετών.

Κατά τη διάρκεια της δίκης για τη δολοφονία το 2018, εννέα από τους δράστες κρίθηκαν αθώοι για τη δολοφονία του Χέντερσον.

ΑΓΡΙΟΣ ΦΟΝΟΣ: ΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ

Έξι από τους εννέα καταδικάστηκαν για τη μικρότερη κατηγορία της επίθεσης. Αρχικά κατηγορούνταν για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Αυτή επισύρει ισόβια κάθειρξη στη χώρα. Ο Βρετανός πολίτης καταδικάστηκε σε φυλάκιση έως και 15 ετών. Την αυστηρότερη ποινή από όλες. «Για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης».

Ένας από τους Σέρβους καταδικάστηκε για 10 χρόνια. Τρεις από τους Σέρβους καταδικάστηκαν για επτά χρόνια και οι υπόλοιποι για πέντε χρόνια.

Το CBS αναφέρει ότι «οι άλλοι τρεις άνδρες αθωώθηκαν. Τουλάχιστον τέσσερις από τους άνδρες έχουν ήδη αφεθεί ελεύθεροι».

«Άγριος φόνος: έχει οριστεί νέα δίκη

και οι γονείς προσπαθούν, μέσα

από το πένθος τους, να αγωνιστούν.»

Οι αναφορές υποστηρίζουν ότι οι άνδρες πανηγύρισαν χαμογελώντας και αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλον. Μετά την έκδοση της ετυμηγορίας. Οι άνδρες αντάλλαξαν ακόμη και high-fives. Ενώ βρίσκονταν ακόμη παρουσία του δικαστή, του υπόλοιπου δικαστηρίου και της οικογένειας.

Άγριος φόνος

Οι γονείς του Χέντερον ήταν εκεί στη δίκη. Καθόταν πίσω από τους κατηγορούμενους καθ” όλη τη διάρκεια. Παρόλο που δεν κατάφεραν να αποδώσουν δικαιοσύνη στην κληρονομιά του γιου τους, δεν εγκατέλειψαν την ελπίδα.

Τώρα, έχει οριστεί νέα δίκη και οι γονείς προσπαθούν, μέσα από το πένθος τους, να αγωνιστούν.

ΑΓΡΙΟΣ ΦΟΝΟΣ: ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΟ ΓΙΟ ΤΟΥΣ

«Υπήρξαν πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλά κυρίως χαμηλά. Προσπαθώντας να επεξεργαστούμε το πένθος», δήλωσε η Τζίλ Χέντερσον στην Gayle King. Σε συνέντευξή της στο CBS News. «Θα έλεγα ότι το πιο δύσκολο πράγμα ήταν να νιώθω ότι δεν κάνω πάντα το καλύτερο που μπορώ για τα άλλα δύο παιδιά μου. Επειδή ξοδεύω τόσο πολύ χρόνο επικεντρωμένη στον Bakari. Και στην επανάληψη της δίκης. Απλά προσπαθώ να κρατήσω τη μνήμη του ζωντανή επειδή μου λείπει τόσο πολύ».

Οι γονείς δήλωσαν ότι μετά από τεσσεράμισι χρόνια, δεν έχουν ακόμη ξεπακετάρει τις αποσκευές του από το ταξίδι.

Καθώς η οικογένεια ετοιμάζεται να πάει στην Ελλάδα για πέμπτη φορά, έχουν μια προσευχή στο μυαλό τους. Θέλουν τα δικαστήρια να δουν πραγματικά τον γιο τους.

«Ελπίζω πραγματικά αυτή τη φορά να δουν πραγματικά τον Bakari ως παιδί του Θεού. Ως τον άνθρωπο που είναι… Ως κάποιον που θα μπορούσε να είναι ο αδελφός τους, ο γιος τους, ο εγγονός τους, ο ανιψιός τους, ο φίλος τους.», δήλωσε η μητέρα. «Θέλω πραγματικά να είναι σε θέση να το καταλάβουν αυτό όταν θα εκδικάσουν την ποινή αυτή τη φορά».

 

Διαβάστε τα ρεπορτάζ

Δείτε τα βίντεο που ετοιμάσαμε



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved