ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ

ΕΚΑΤΟ ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΣΕΣ

Το 2011 ήταν μια ζόρικη χρονιά. Η χώρα είχε βυθιστεί για τα καλά στην οικονομική κρίση και τα αποτελέσματά της γίνονταν ορατά παντού. Ανάμεσα στα θύματα της κρίσης ήταν και τα δωρεάν έντυπα, που μερικά χρόνια πριν πλημμύριζαν τα στέκια της πόλης. Ναυαρχίδα όλων αυτών ήταν ο ιστορικός Εξώστης που είχε ιδρύσει ο Τάσος Μιχαηλίδης και το πρώτο του τεύχος είχε κυκλοφορήσει στις 13 Νοεμβρίου 1987. Ένα έντυπο που είχε αγαπήσει η Θεσσαλονίκη και που λόγω της κρίσης οδηγήθηκε σε οικονομικό αδιέξοδο. Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης ήταν η αναστολή της έκδοσής του και μετά από λίγο καιρό η πώληση του ιστορικού τίτλου.

Μια ομάδα ανθρώπων που για πολλά χρόνια στήριξαν με αληθινή αγάπη, μεράκι και ανιδιοτέλεια τον εξώστη έμειναν ξαφνικά άστεγοι. Πέρασε ένας χρόνος, ο νέος «εξώστης» κυκλοφόρησε, μόνο που ήταν τόσο ανανεωμένος που σε τίποτε δεν θύμιζε το περιοδικό που για χρόνια κρατούσε συντροφιά και ενημέρωνε τους Θεσσαλονικείς. Κι έτσι γεννήθηκε η ιδέα του φιλμ νουάρ. Η παλιά ομάδα μαζί με νέους συνεργάτες προχώρησε στην έκδοσή του, κρατώντας την αισθητική αλλά και τη βασική κατεύθυνση αυτού που είχαμε αγαπήσει.

Όταν πρωτοκυκλοφόρησε το φιλμ νουάρ, μέσα σε ένα πολύ εχθρικό τοπίο, πολλοί μίλησαν για εκδοτική παρένθεση, για παρωχημένες ιδέες που θα συντριβούν μπροστά στην πραγματικότητα, για κίνδυνο οικονομικής ασφυξίας και μάλιστα προέβλεψαν πως ο μόνος τρόπος για να διασωθεί είναι η επιστροφή στο ρεαλισμό που στην καθομιλουμένη αποκαλούσαν κωλοτούμπα.

Μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια οι οπαδοί της υποχώρησης και των συμβιβασμών, οι μετρ του ξεπουλήματος ιδεών και αξιών έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους. Κι αυτό επειδή το φιλμ νουάρ εξακολουθεί να είναι εδώ. Και είναι εδώ ως ανάγκη, όχι δική μας, αλλά των ανθρώπων που το αναζητούν στα γνωστά στέκια, το διαβάζουν και συζητούν γι’ αυτό, το στηρίζουν.

Γνωρίζετε πως στον κόσμο τούτο τίποτε δεν αλλάζει εύκολα. Εάν θέλεις κάτι να κάνεις, κάτι διαφορετικό, κάτι που να ξεφεύγει από τη μόδα, τον καθωσπρεπισμό και τη σαχλαμάρα, θα πρέπει να αγωνιστείς. Και ο αγώνας δεν είναι υγιεινός περίπατος στην παραλία, αλλά είναι σκληρός κι επίμονος. Είναι καθημερινός. Κι εμείς στο φιλμ νουάρ το γνωρίζαμε αυτό. Κι αποφασίσαμε αντί να κλαίμε τη μοίρα μας και να βλέπουμε τα τρένα να περνούν, να προχωρήσουμε. «Κάθε μεγάλη πορεία, ξεκινά από ένα μικρό πρώτο βήμα», είχε πει ο Μάο Τσε Τουνγκ, κι αυτό έχει πολλαπλές εφαρμογές. Αυτό πράξαμε κι εμείς, κάναμε το πρώτο βήμα πριν από 4 χρόνια και συνεχίζουμε.

Συνεχίζουμε με δυσκολίες, συχνά αναγκαζόμαστε να υποχωρήσουμε, να κάνουμε βήματα που μπορούμε κι όχι άλματα που επιθυμούμε. Αλλά δεν χάνουμε το στόχο μας, δεν αναθεωρούμε τις απόψεις μας, δεν προδίδουμε τους ανθρώπους που μας εμπιστεύονται.

100 τεύχη φιλμ νουάρ. Εκατό μικρές ανάσες, που όλες μαζί συγκροτούν τη μεγάλη ανάσα που χρειαζόμαστε.

100 τεύχη φιλμ νουάρ. Εκατό μικρές ανάσες, τα εκατό πρώτα βήματα για τη μεγάλη πορεία που έχουμε μπροστά μας.

Να τα χιλιάσουμε!

Στράτος Κερσανίδης

Υ.Γ.:Ευχαριστώ τους ανθρώπους που τον τελευταίο καιρό νοιάστηκαν για μένα

(Στη φωτογραφία ο συντάκτης του άρθρου και ο Τάσος Μιχαηλίδης, φωτογραφία αρχείου, ενέργεια του επιμελητή.)



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved