ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΗΠΟΥ
Ροκ συναυλία στην Θεσσαλονίκη: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης
Την Τετάρτη, 18 Ιουνίου 2025, στο Θέατρο Κήπου, δίπλα από την ΧΑΝΘ, οι ροκ μουσικές είχαν την τιμητική τους, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Καλοκαίρι στο Θέατρο Κήπου 2025. Τέσσερις από τους παλιούς ροκάδες, στον ελληνικό μουσικό χώρο, ο Γιάννης Γιοκαρίνης, ο Βασίλης Καζούλης, ο Νίκος Ζιώγαλας, ο Λάκης Παπαδόπουλος και ο, κατά πολύ νεότερος, Δημήτρης Χατζηδημητρίου κράτησαν σε πολύ υψηλά επίπεδα τον ρυθμό.
Ροκ συναυλία στην Θεσσαλονίκη: Η συναυλία
Η σύνθεση των μουσικών τα λέει όλα. Είναι ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας του ελληνικού ροκ. Έχουν όλοι συνθέσει τραγούδια που έχουν τραγουδηθεί από πολλά στόματα, τότε και σήμερα. Τραγούδια που έκαναν κέφι, με στοίχους με νόημα, είναι και σήμερα ζωντανά, και από την νεότερη γενιά. Αυτό σημαίνει ότι αυτή η μουσική λειτουργούσε και λειτουργεί.
Τέσσερα μέρη της ιστορίας του ελληνικού ροκ. Το καθένα από αυτά έχει την δική του μεγάλη σημασία. Τα ονόματά τους μιλάνε για αυτούς. Όλοι γνωστοί και η προσφορά τους είναι μεγάλη στην ελληνική μουσική. Το Θέατρο Κήπου ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Πριν να αρχίσει η συναυλία ακούγονταν ελληνικά ροκ τραγούδια, όχι μόνο δικά τους. Το κέφι ερχόταν σιγά σιγά και το κοινό προετοιμαζόταν για αυτό που θα ακολουθούσε.
Ροκ συναυλία στην Θεσσαλονίκη: Το κοινό
Κοιτάζοντας αριστερά και δεξιά έβλεπες ανθρώπους από όλες τις ηλικίες. «Μα, λειτουργούν ακόμα αυτά τα τραγούδια;», ήταν η ερώτηση. Η απάντηση δόθηκε από αυτά που έγιναν στην συναυλία: Σε λίγα λεπτά στις κερκίδες έμειναν οι μισοί από το κοινό. Οι υπόλοιποι πήγαν, αυθόρμητα, μπροστά στην εξέδρα και έμειναν εκεί. Ο γράφων ήταν ένας από αυτούς. Νέοι, μεσήλικες και γηραιότεροι τραγουδούσαν. Οι νεότεροι κρατούσαν μεγαλύτερο ρυθμό και ήξεραν τα τραγούδια απέξω. Ιδού η απάντηση.
Το κοινό δεν σταματούσε να τραγουδά, να χορεύει και να ανταποκρίνεται θετικά και με πάθος με τους τραγουδιστές. Η διαδραστικότητα ήταν κάτι το τρομερό. Ο Λάκης Παπαδόπουλος έδωσε τα ρέστα του και σε αυτόν τον τομέα. Η συναυλία τέλειωσε και κανείς δεν έφευγε για κάμποσα λεπτά. Το «και άλλο» ήταν φυσικό ότι ακούστηκε. Η μουσική επιδρούσε για καιρό, μετά το τέλος της συναυλίας. Μετά ήρθαν οι πρώτες «ανταποκρίσεις»: από τα κινητά τηλέφωνο κάποιοι το θεώρησαν απαραίτητο να αναφέρουν τι έγινε στην συναυλία.
Ροκ συναυλία στην Θεσσαλονίκη: Ο Γιάννης Γιοκαρίνης
Γεννημένος στην Κοκκινιά, στις 22 Σεπτεμβρίου 1955, σπούδασε κλασική μουσική και έγινε «Νοσταλγός του Rock ‘N’ Roll». Από το 1968 που έκανε τα πρώτα του βήματα στα πλήκτρα, τα πρώτα συγκροτήματα Αγάπανθος, 2002GR, Σκορπιός, Ηρακλής και Λερναία Ύδρα, τον πρώτο του προσωπικό δίσκο «Φόρα Παρτίδα», το 1984, μέχρι σήμερα, ο Γιάννης Γιοκαρίνης παραμένει ζόρικος, εκρηκτικός και αληθινός ροκάς. «Μου αρέσει η Βαρβάκειος αγορά και γενικά οι λαϊκές αγορές στις συνοικίες, εκεί που χτυπάει ο παλμός της κοινωνίας. Μου αρέσουν οι συναυλιακοί και θεατρικοί χώροι. Μου αρέσει που έχω επιλογές. Μου αρέσει να κάνω βόλτα στη Φωκίωνος Νέγρη. Να συναντώ φίλους και να απολαμβάνω την κρυμμένη φύση της πόλης.», αναφέρει.
Έχει παίξει μαζί με πολλούς θρύλους της ελληνικής ροκ σκηνής, Νικόλας Άσιμος, Λάκης Παπαδόπουλος κ.ά. Ζει στην πλατεία Αγάμων, στην Αθήνα. Κάποια από αυτά που του αρέσουν: «Η ηχορύπανση, τη λατρεύω! Ποιος δεν θέλει να ξυπνάει και να κοιμάται με κόρνες και μανούρες;!. Η Φωκίωνος Νέγρη! Το Κύτταρο, με διαφορά! Η ξεγνοιασιά. Οι βόλτες στην Πλάκα, ειδικά τις απόκριες. Γινόταν χαμός. Το Μοναστηράκι! Θησείο, Μοναστηράκι, Πλάκα!» Το χιούμορ είναι αυτό που χαρακτηρίζει τον Γιάννη Γιοκαρίνη. Σε αυτή την συναυλία ήταν έκδηλη η χιουμοριστική του διάθεση. Τα τραγούδια του πολλά, εκτός από τον «Νοσταλγό» η «Ευλαμπία» έρχεται αυθόρμητα στα χείλη σου, όταν ακούς το όνομά του.
Ροκ συναυλία στην Θεσσαλονίκη: ο Βασίλης Καζούλης
Για τον Βασίλη Καζούλη τι να πρωτοπεί κανείς; «Φανή», «Αμοργός», «Άννα»… Αυτή η «ιδιότυπη» φωνή μένει στην ψυχή σου. Οι στοίχοι του μιλούν στην ψυχή του ευαίσθητου ανθρώπου. Γεννήθηκε στο χωριό Ασκληπειό της Ρόδου, στις 23 Ιουνίου 1959. Σε ηλικία τεσσάρων ετών μετακόμισε στην Αθήνα. Από νεαρή ηλικία διακρίθηκε η κλίση του στη μουσική. Είναι αυτοδίδακτος στην κιθάρα και απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ. Στα φοιτητικά του χρόνια δημιούργησε ένα ερασιτεχνικό συγκρότημα, συνεχίζοντας να γράφει στίχους και μουσική. Μετά την αποφοίτησή του, υπηρέτησε για δύο χρόνια στην Αεροπορία, από όπου όταν απολύθηκε είχε έτοιμη ήδη την πρώτη συλλογή τραγουδιών του.
Ο Σταμάτης Σπανουδάκης και ο Διονύσης Σαββόπουλος τον βοήθησαν να αναδειχθεί. Ο Σταμάτης Σπανουδάκης άκουσε πρώτος τη δουλειά του και τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική και να κάνει το πρώτο του βήμα στη δισκογραφία. Την ίδια εποχή, γύρω στο 1987, ο Διονύσης Σαββόπουλος τον παρουσίασε στην εκπομπή του «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι», ως νέο ταλέντο και εκεί, ερμήνευσε για πρώτη φορά τηλεοπτικά το τραγούδι του «Φανή».
Τα πιο γνωστά του τραγούδια: «Φανή», «Αν ήσουν άγγελος», «Κάτι να γυαλίζει», «Αεροπλάνα», «Το τελευταίο πλοίο για την Αμοργό», «Κοπέλες για λίγο», «Βορινό λιμάνι» και «Τα φιλιά του Αυγούστου». Κάποια από αυτά ακούστηκαν στην συναυλία και, φυσικά, μάγεψαν το κοινό, όπως και η κινησιολογία του που ήταν πραγματικά ροκ.
Ροκ συναυλία στην Θεσσαλονίκη: Ο Νίκος Ζιώγαλας
Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1953 και κατάγεται από την Φυτεία Ημαθίας, ένα ορεινό χωριό στις πλαγιές του Βερμίου, 15χλμ. ΒΔ από τη Βέροια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, εγκατέλειψε την «επαρχία της Βέροιας» -όπως συνήθιζε να λέει- για να ανακαλύψει την Αθήνα, με την ανεμελιά και την περιέργεια της εφηβικής ηλικίας. Μουσικά έχει καταφέρει να συνδυάσει παραδοσιακή μουσική με ήχους ροκ και ηλεκτρονικούς. Μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του είναι τα τραγούδια: «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» κ.ά.
Ενδεικτικό είναι πως γράφτηκε το τραγούδι «Σαν σταρ του σινεμά»: «Ήταν μια κοπέλα που δούλευε γκαρσόνα. Δεν ξέρω πώς ήρθε ούτε και πώς έφυγε, κάθισε περίπου 2-3 μήνες. Εγώ, εν τω μεταξύ, νόμιζα ότι μάλλον με θέλει, το τσέκαρα, δεν βιάστηκα, ποτέ δεν ήμουν βιαστικός για να εκφράσω κάτι γιατί φοβόμουν. Μετά από 40 ημέρες είπα «το έχω», ρίχνω και δύο σφηνάκια, τη σταματάω στο μαγαζί και της λέω «Ξέρεις κάτι είμαι πολύ ερωτευμένος μαζί σου». Αυτή οπισθοχωρεί έκπληκτη και μου λέει «σοβαρά; να το συζητήσουμε;
Εμένα με έλουσε κρύος ιδρώτας, την έφαγα καλά. Κατάλαβα πάρα πολύ καλά την απάντηση, περίμενα να τελειώσει η βραδιά και πάω σπίτι. Και να είναι καλά η κοπέλα αυτή, την ευγνωμονώ πάντα, δεν την ξαναείδα ποτέ, δεν ξέρει ότι έγραψα για αυτήν αυτό το τραγούδι, όπως ήρθε στο μαγαζί, έτσι εξαφανίστηκε. Την ευγνωμονώ γιατί το ίδιο βράδυ πήγα στο σπίτι και έγραψα το «Σαν σταρ του σινεμά» και ηρέμησα».
Ροκ συναυλία στην Θεσσαλονίκη: Ο Λάκης Παπαδόπουλος
Γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου του 1948 στην Αθήνα. Είναι γνωστός και με το όνομα ο Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ. Ξεκίνησε την καριέρα του στην δεκαετία του 1960 με το συγκρότημα Dragons. Στη δισκογραφία εμφανίστηκε το 1981. Ο Λάκης Παπαδόπουλος αν και ανήκει στον ευρύτερο χώρο της ροκ μουσικής σκηνής έχει δώσει πολλά τραγούδια σε καλλιτέχνες από τον χώρο της λαϊκής μουσικής.
Θα πει για τα πρώτα βήματά του: «Με παιδιά της γειτονιάς φτιάχτηκαν οι Dragons γύρω στο 1965, ήμουν 14-15 ετών παιδάκι. Έμοιαζε να εκπληρωνόταν το όνειρό μας από πολύ νωρίς, βγάζοντας τα συλλεκτικά 45άρια δισκάκια μας με μάνατζερ τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Έπαιζα ρυθμική κιθάρα και τραγουδούσα. Το πρώτο μας κομμάτι λεγόταν «The first gun» και ήταν σε στίχους του ντραμίστα Στράτου Αγγελάκη, που ως αγγλομαθής τραγουδούσε και ωραία. Επιρροές μας ήταν οι Shadows, οι Ventures, οι Beatles οπωσδήποτε, οι Los Paraguayos κ.λπ. Τα δύο πρώτα δισκάκια ήταν instrumental και μετά, όταν διαλύθηκαν οι αρχικοί Dragons, φτιάξαμε με τον Αγγελάκη το τραγούδι «The forest of my place», δηλαδή το λογοκριμένο από τη χούντα «The first gun». Είχαμε μπει πια στο 1968. Από τις τάξεις των Dragons πέρασαν αρκετά παιδιά -ο Γιάννης Σάρδης, ο Νίκος Τζανετουλάκος, ο Χρήστος Καβαλιεράτος-, που όταν πήγαν φαντάροι, λογικό ήταν να αλλάξει και η δομή του συγκροτήματος. Θυμάμαι πάντα τους Dragons ως ένα εφηβικό γκρουπ με τρομερή χαρά και αγάπη για τη μουσική.»
Πόσα τραγούδια του Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ έχετε ακούσει και δεν ξέρετε ότι είναι δικά του; Ενδεικτικά θα πούμε το «Για να σε εκδικηθώ», με τον Μητροπάνο, «Της νύχτας τα ηχεία», πάλι με τον Μητροπάνο. Τα υπόλοιπα θα τα βρείτε εσείς και θα εκπλαγείτε. Στην συναυλία ήταν ο απόλυτο σώουμαν, μετέδιδε το κέφι, το κοινό ακολουθούσε, δίδασκε… μουσική.
Ροκ συναυλία στην Θεσσαλονίκη: Ο Δημήτρης Χατζηδημητρίου
Ο Δημήτρης Χατζηδημητρίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1985 όπου σπούδασε νομικά και μουσική. Το 2004 δημιούργησε το συγκρότημα On the road και κυκλοφόρησε μια ζωντανή ηχογράφηση μέσω της Red tree. Συμμετείχε στους δίσκους «Όλα είναι αλλού» και «Με τον Αίσωπο εκδρομή», σε παραγωγή του Βαγγέλη Κοντόπουλου.
Τον τελευταίο χρόνο ολοκλήρωσε τις ηχογραφήσεις για την πρώτη του προσωπική δουλειά με τίτλο «Ονειρώξεις». Αυτό τον καιρό, με συνοδοιπόρους τον Παύλο Συνοδινό και τον Lucretia De Manchione παρουσιάζουν τις δουλειές τους σε ένα δυνατό ηλεκτρικό τρίο. Ταυτόχρονα εμφανίζεται με τους Γιάννη Μηλιώκα, Γιάννη Γιοκαρίνη, Νίκο Ζιώγαλα και Λάκη Παπαδόπουλο, γράφει μουσική για χορό και θέατρο ενώ παράλληλα συμμετέχει στους νεοσύστατους Κράμα.
Στην συναυλία έπαιζε πλήκτρα και, φυσικά, τραγουδούσε, συνοδεύοντας τους άλλους τραγουδιστές. Τουλάχιστον ένα τραγούδι το τραγούδησε μόνος του. Πολύ καλός τραγουδιστής και μουσικός, θα τον δούμε, στην Θεσσαλονίκη και αλλού, σε πολλές μουσικές συναυλίες.
Διαβάστε τα άρθρα για τις μουσικές εκδηλώσεις που έχουμε δημοσιεύσει
