Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Κοντά στο κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης  και ανάμεσα στους Δήμους Παύλου Μελά και Νεάπολης-Συκεών βρίσκεται το πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά. Μία τεράστια έκταση που, από τότε που εγκαταλείφτηκε ως στρατόπεδο, έχει ρημάξει, η χρήση του είναι περιορισμένη σε μία εκκλησία και ένα κτίριο στρατιωτικής χρήσης. Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε με τις διεκδικήσεις της εκκλησίας.

Περίπου στη γωνία της Δαβάκη με τη Λαγκαδά βρίσκεται η εκκλησία της ενορίας της περιοχής του Δήμου Παύλου Μελά που συνορεύει με τους Δήμους Νεάπολης-Συκεών και Αμπελοκήπων-Μενεμένης. Πριν από δύο χρόνια ο παπάς αυτής της εκκλησίας είχε εκδηλώσει τάσεις επεμβατικές: προσπάθησε να κάνει μία πύλη με τσιμέντο, αλλά όταν κατατέθηκε αγωγή από κατοίκους της περιοχής οι εργασίες σταμάτησαν. Δε γκρεμίστηκε η υπό κατασκευή πύλη, αλλά έμεινε και η βυζαντινή σημαία να μας θυμίζει ότι θα επανέλθει.

 

Απ’ότι μάθαμε η εκκλησία αγόρασε  μία έκταση απ’το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, μέσα στο στρατόπεδο και στις 25 Αυγούστου 2016 ξεκίνησε τις εργασίες διαμόρφωσης του χώρου. Στο βίντεο που θα δείτε φαίνεται όλος ο χώρος, οι εργασίες, οι τάσεις απομόνωσης του χώρου της εκκλησίας και αποκλεισμός της χρήσης του χώρου από όσους δεν «έχουν το δικαίωμα», όπως θα έλεγε μία πινακίδα.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι  οι εκκλησίες είναι για να ενώνουν τον κόσμο και όχι για να ξεχωρίζουν τους μεν απ’τους δε. Ξέρουμε επίσης ότι ο χώρος του πρώην στρατοπέδου είναι ελεύθερος για χρήση απ’τον καθένα, με προϋπόθεση το σεβασμό των συμπολιτών του. Ξέρουμε ακόμα ότι η εκκλησία, απ’την ετυμολογία της λέξης, καλεί όλο το λαό σε μία πνευματική επαφή, όλο το και όχι τους «δικούς της» ανθρώπους. Βέβαια υπάρχει προηγούμενο παρόμοιας αντιμετώπισης στο πρώην στρατόπεδο Τσάμη Καρατάσου, πάλι απ’τη Μητρόπολη Νεάπολης-Σταυρούπολης (μπορείτε να το διαβάσετε εδώ).

Θα είμαστε προσεχτικοί. Το ρεπορτάζ είναι υπό εξέλιξη. Θα ζητηθεί η γνώμη του Μητροπολίτη, του Δημάρχου και του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις των εργασιών. Αναμένοντας τις εξελίξεις θα περιμένουμε και τις αντιδράσεις των κατοίκων. Σύντομα θα έχουμε νεώτερα.

Γιάννης Φραγκούλης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved