Κοπή δέντρων

ΚΟΠΗ ΔΕΝΤΡΩΝ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κοπή δέντρων: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος

Σε τι χρησιμεύον τα δέντρα; Για τον ίσκιο που μας προσφέρουν, θα μου πείτε. Για την μετατροπή του CO2 σε οξυγόνο. Θα πουν  όσοι είχαν παρακολουθήσει με προσοχή το μάθημα χημείας στο Λύκειο. Ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ζέρβας φαίνεται ότι δεν ξέρει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Παρόλα αυτά το σλόγκαν σε αφίσες είναι: Φροντίζουμε την καθημερινότητα του πολίτη.

ΚΟΠΗ ΔΕΝΤΡΩΝ: Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Στο μάθημα της χημείας του περιβάλλοντος, στο πανεπιστήμιο, είχαμε μάθει κάτι παραπάνω. Το COείναι ένα από τα στοιχεία που δημιουργούν μια μάζα στην ατμόσφαιρα. Αυτό που λέμε φαινόμενο του θερμοκηπίου. Έτσι η γη ζεσταίνεται και ο χειμώνας γίνεται καλοκαίρι. Τα δέντρα, ανάμεσα στα άλλα, το αποτρέπουν. Εκτός αυτού, αν κάποιος πάει σε μια περιοχή που έχει πολλά δέντρα θα καταλάβει ότι η θερμοκρασία έχει πέσει κάμποσους βαθμούς.

Όλα αυτά για τον Ζέρβα είναι κενό γράμμα. Αλλιώς δεν εξηγείται γιατί έχει βάλει τα συνεργεία να κόβουν από τον κορμό τα δέντρα. Να κόβουν όλα τα κλαριά. Κάποια έχουν την στάση σα να προσεύχονται: Παρακαλούν να μην τα κόψει!Προσπαθούσαν να τα κλαδέψουν και, τελικά, τα σκότωσαν. Παίζει η πιθανότητα να είναι τα δέντρα της Αριστοτέλους τα μόνα που επέζησαν. Αλλά, είπαμε, όταν ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για τη δουλειά του, αυτό γίνεται. Ο δήμαρχος έχει εκλεγεί για να φροντίζει το δήμο και όχι να κάνει ότι διοικεί.

Κοπή δέντρων

ΚΟΠΗ ΔΕΝΤΡΩΝ: Η ΚΑΤΣΤΡΟΦΗ

Φροντίζει για την καθημερινότητα του πολίτη, έτσι υποστηρίζει. Εμείς δεν το έχουμε καταλάβει. Κάθε μέρα, όταν βγούμε από το σπίτι μας βλέπουμε δείγματα αφροντισιάς του δήμου. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα αδιαφορίας του δημάρχου. Ας θυμηθούμε το παράδειγμα του πάρκινγκ της πλατείας Ελευθερίας: Το έσκαψε για να γίνει υπόγειο πάρκινγκ. Προφανώς έφτασε σε αρχαία ή στο νερό και σταμάτησε. Το άφησε έτσι. Μπάζα. Όταν βρέθηκε κάποιος να το εκμεταλλευτεί το έκανε πάλι υπαίθριο πάρκινγκ!

«Κοπή δέντρων: ίσως είναι ο πιο

αποτυχημένος δήμαρχος που πέρασε από την πόλη.»

Με τα δέντρα όμως τι θα γίνει κ. δήμαρχε; Θα ξαναφυτρώσουν  από θαύμα; Και ο κορμός είναι πολύ ψηλός. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για καθιστικό.  Ή αυτό θέλατε και δεν το υπολογίσατε σωστά; Τι να πει κανείς! Και να φανταστείτε ότι έχει σπουδάσει πολιτικός μηχανικός. Δεν κατάλαβε τίποτε από τις σπουδές που έκανε. Και ένας εντελώς αγράμματος θα τα έκανε καλύτερα. Θα μπορούσε να καταλάβει τον πόνο του δέντρου. Δεν θα το σκότωνε.

ΚΟΠΗ ΔΕΝΤΡΩΝ: Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Επειδή τα έκανε όλα καλά, θέλει να είναι πάλι δήμαρχος! Θα βάλει, λέει πάλι υποψηφιότητα. Ίσως είναι ο πιο αποτυχημένος δήμαρχος που πέρασε από την πόλη. Αδέξιος και όχι δεξιός, όπως υποστηρίζουν κάποιοι. Αυτόν έχουμε για δήμαρχο. Ας πρόσεχαν τι ψήφιζαν. Θα έχουμε την ευκαιρία, δυστυχώς, να μιλήσουμε ξανά για αυτόν τον αποτυχημένο.

 

Διαβάστε τα ρεπορτάζ που έχουμε δημοσιεύσει

Δείτε τα βίντεο που έχουμε δημιουργήσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved