Κοσμογονία

ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 

ΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΗΣ

Κοσμογονία: γράφει ο Κυριάκος Σιμόπουλος

Η απουσία της επιστήμης, ο πρωτογονισμός, η αμάθεια και ο τρόμος για τα καταστροφικά φυσικά φαινόμενα καλλιέργησαν την θρησκευτική μυθολογία που αναφέρεται στην δημιουργία του σύμπαντος.

Κοσμογονία: Ο συμβολισμός

Οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την λέξη «χάος» για να εξεικονίσουν την προκοσμογονική κατάσταση του σύμπαντος: βυθός, σκότος και θαλάσσια αναταραχή. Για την δημιουργία του σύμπαντος έπρεπε να ενωθούν όσα χωρίζονταν. Στην ελληνική θρησκευτική μυθολογία αναφέρονται το Χάος, ο Ουρανός και η Γη. Από την σύζευξη του Ουρανού και της Γαίας γεννήθηκαν οι θεοί.

Σε αιγυπτιακό μύθο αναφέρεται ότι η δημιουργία του κόσμου εκτινάχθηκε από ένα… αυγό. Όταν άνοιξε, ελευθερώθηκε η εσωτερική πνοή και δημιουργήθηκε ο ενδιάμεσος χώρος μεταξύ ουρανού και γης. Στον θρησκευτικό μύθο του Θιβέτ αναφέρεται ότι ο λευκός φλοιός του αυγού αποτελούσε τους θεούς, ενώ στο εσωτερικό υπήρχε μια λίμνη με κυματώδη αναστάτωση. Κοσμογονικός συμβολισμός του αυγού παρατηρείται και στην δυτική Αφρική.

Κοσμογονία: Τα στοιχεία

Η εικόνα του κοσμογονικού αυγού υπάρχει και στην ινδουιστική θρησκευτική μυθολογία. Κατά το έπος Ουπανισάδ, ο φλοιός του ήταν διπλός. Ο ένας από άργυρο και ο άλλος από χρυσό. Ο άργυρος ήταν η γη, ο χρυσός το ουράνιο επιστέγασμα, η εξωτερική μεμβράνη τα βουνά, η εσωτερική τα νέφη, τα μέταλλα, τα ποτάμια, ο ωκεανός1!

Στις εθνικές θρησκευτικές Βέδες, ένας άνθρωπος «με χίλια κεφάλια, χίλια μάτια και χίλια πόδια» αποτελούσε το σύμπαν. Ο γίγας Παν Γκου, της αρχαίας κινέζικης μυθολογίας, όταν πέθανε έγινε ένας «ιερός ακρόλοφος», τα μάτια του ο ήλιος και η σελήνη, το λίπος του τα ποτάμια και η θάλασσα, τα μαλλιά του τα δέντρα και τα φυτά! Τα δάκρια του Παν Γκου δημιούργησαν τον Κίτρινο ποταμό, η ανάσα του έγινε ο άνεμος και η φωνή του κεραυνός2!

Κοσμογονία

Κοσμογονία: Ο άνθρωπος

Με την εμφάνιση του βουδισμού εισβάλλει στην Κίνα και η κοσμογονική μυθολογία. Ο γίγας Παν Γκου κοιμόταν στο εσωτερικό ενός αυγού. Μόλις ξύπνησε, προσπάθησε να ξεχωρίσει το λευκό από το κίτρινο. Να δημιουργήσει τη γη! Κατάκοπος ο Παν Γκου γκρεμίζεται καταγής και πεθαίνει. Τα μάτια του, που αντίκριζαν τον ουρανό, δημιούργησαν τον ήλιο και την σελήνη. Τα θρυμματισμένα οστά του μεταμορφώθηκαν σε πολυάριθμα βουνά, η αναπνοή του σε άνεμο, η φωνή του βροντή, τα μαλλιά του σε δέντρα και χόρτα. Και, τελικά, οι ψείρες που έτρεχαν πάνω στο κορμί του έγιναν… ο κινέζικος λαός3!

Σημαντική πλευρά της θρησκευτικής μυθολογίας είναι η προέλευση, η καταγωγή του ανθρώπου. Υπάρχουν μύθοι για τη δημιουργία του ανθρώπου από θεούς και μύθοι για αιφνίδια εμφάνισή του. Η πρώτη εκδοχή αναφέρεται στις πολυθεϊστικές και μονοθεϊστικές θρησκείες, αλλά και στις περισσότερες θεολογίες των αφρικανικών φυλών. Η δεύτερη αναφορά στις ανατολικές ασιατικές θρησκείες και την θρησκεία των Ινδιάνων της Αμερικής που διδάσκουν ότι οι άνθρωποι αναπήδησαν από την γη.

Κοσμογονία: Η γέννηση

Οι μύθοι για την γέννηση των ανθρώπινων όντων ποικίλλουν σε διάφορες θρησκείες με μυθολογικές παραλλαγές. Συνήθως όμως, δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους, τον ζωικό και φυτικό κόσμο. Κατά την μυθολογία των Αζτέκων, τα ανθρώπινα όντα μεταμορφώνονται σε πιθήκους, πουλιά και ψάρια!

Κατά τον αφρικάνικο ανιμισμό, οι θεοί έχουν συνήθως ζωική ή φυτική μορφή. Μερικοί άνθρωποι, μάλιστα, γίνονται… θεοί. Στην Παλαιά Διαθήκη, όπως προκύπτει από την «Γένεση», ο άνθρωπος είναι το ενδιάμεσο ον μεταξύ των ζωοφυτικού και του θεϊκού κόσμου. Πολλοί θρησκευτικοί μύθοι εμφανίζουν τον άνθρωπο κατασκευασμένο από πηλό, ως «έργο τέχνης» των θεοτήτων! Στις θρησκείες της Αφρικής και της Μεσοποταμίας, τον άνθρωπο φιλοτεχνεί μια θεά. Στο πηλό θα εντάξει το πνεύμα, την αναπνοή και το αίμα!

ΣHΜΕΙΩΣΕΙΣ

  1. «Ουπανισάδ ΙΙΙ», 19, 1-2.
  2. «Encyclopédie des religons», Παρίσι 1997, τ. Β, σ.σ. 1542-1543.
  3. Ο.π. τ. Β, σ. 1557.

 

Διαβάστε τα άρθρα που αναφέρονται στην φιλοσοφία

Εσχατολογία

Ενοχή

Θρησκευτικός δογματισμός

Noi



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved