Πολυτεχνείο 1973

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973

ΙΣΤΟΡΙΑ

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ ΑΡΧΕΙΑ

Πολυτεχνείο 1973: επιμέλεια του Γιάννη Πετρόπουλου

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, το 1973, δεν ήταν ένα γεγονός που ξαφνικά σχεδιάστηκε και έγινε. Ήταν το αποτέλεσμα μιας μεγάλης σειράς διεργασιών και επαναστατικών δραστηριοτήτων. Οι περισσότερες από αυτές έγιναν από τους φοιτητές. Το φοιτητικό κίνημα δεν μπορούσε να ανεχτεί την καταπίεση που εκφραζόταν με πολλές μορφές. Κάποιες από αυτές ήταν: Οι ελεγχόμενες συνελεύσεις και εκλογές. Το Σπουδαστικό Τμήμα της Ασφάλειας και η συστηματική παρακολούθηση των αντιφρονούντων. Αντί μελέτης θεωρήσαμε σκόπιμο να παραθέσουμε ένα ντοκουμέντο1. Αυτό αποτυπώνει μια πτυχή της ιστορίας. Ο αναγνώστης είναι εύκολο να καταλάβει τα υπόλοιπα.

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973: ΟΙ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΕΣ

Το έγγραφο που ακολουθεί περιγράφει την τακτική του φοιτητικού κινήματος όπως την αντιλαμβανόταν η Ασφάλεια, μετά το φιάσκο στις εκλογές του 1972. Στο συμπέρασμα προτείνονται τα αναγκαία μέτρα και ο τρόπος αντίδρασης των χουντικών φοιτητών.

«Απόρρητον, 20 Ιανουαρίου 1973

ΥΠΟ/ΝΣΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ. 4095 Φ.40/244

Προς

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ

Γεν. Δ/νση Εθνικής Ασφαλείας

Δ/νσιν Α΄ Τμήμα V Γραφείον 1ον

Θέμα: «Δραστηριότης αντιφρονούντων φοιτητών»

Λαμβάνομεν την τιμήν να αναφέρωμεν τα κάτωθι περί του εν θέματι αντικειμένου:

Μετά τας φοιτητικάς αρχαιρεσίας στις 20/11/72, οι εις τα διαφόρους Ανωτάτας Σχολάς ηγούμενοι των αντιφρονούντων σπουδαστών, οίτινες και επί τω πολύ είχαν κατέλθη ως υποψήφιοι. Εις διαφόρους μεταξύ των συζητήσεων κατέληξαν εις το συμπέρασμα ότι νέα εδημιουργήθη κατάστασις εις τον φοιτητικόν χώρο. Μετά τας αρχαιρεσίας, η οποία επιβάλλει την αναθεώρισιν της καθόλου τακτικής αυτών. Δοθέντος ότι απωλέσθησαν τα βασικά φοιτητικά αιτήματα, ως: Διενέργεια αρχαιρεσιών. Γ΄ εξεταστική περίοδος, μεταφορά μεταφερόμενου μαθήματος. Παρεμβάσεις κατά τους διορισμούς του Δ.Σ. κ.λπ. Δυνάμει των οποίων ηδύναντο να μαζικοποιήσουν τους σπουδαστάς. Να εκμεταλλευθούν τας, δια την επίλυσιν των ανωτέρω αιτημάτων, εκδηλώσεις, πολιτικώς.

Προς τούτο, εις εκάστη σχεδόν Σχολήν, ο υπάρχων ηγετικός πυρήν των αντιφρονούντων, καθοδηγούμενος και υπό εξωφοιτητικών παραγόντων, αντιστρατευόμενων την Επανάστασιν, εις διαφόρους συναντήσεις, προτάσσει τα υπάρχοντα ή δυνάμενα να αναφυούν  εις εκάστην Σχολήν προβλήματα. Επί τω σκοπώ όπως τινά εξ’αυτών θεωρηθούν ως παμφοιτητικά και προβαλλόμενα καταλλήλως αποτελέσουν βασικά αιτήματα προς μαζικοποίησιν των σπουδαστών και πολιτικήν εκμετάλλευσην τούτων.

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973: ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ

Εκ των μέχρι τούδε συζητήσεων δύο είναι τα θέματα, άτινα δύνανται, κατά την γνώμην των, να θεωρηθούν ως παμφοιτητικά, ήτοι:

Τροποποίησις των υπαρχόντων καταστατικών των Φοιτητικών Συλλόγων. Δια της συγκλήσεως Καταστατικών Γενικών Συνελεύσεων και

Συμμετοχή των σπουδαστών κατά την επεξεργασίαν του Καταστατικού Χάρτου Ανωτάτης Παιδείας.

«Πολυτεχνείο 1973: θα επιδοθούν εις την

συλλογήν του απαιτούμενου αριθμού υπογραφών.»

Όσον αφορά έτερα αιτήματα. Ως κατάργησις του Ν.Δ. 93/69, βελτίωσις συσσιτίου, αύξησις υποτροφιών κ.λ.π. Δεν είναι δυνατόν να συγκινήσουν την ευρυτέραν μάζαν των σποδαστών. Να τύχουν ικανοποιητικής πολιτικής εκμεταλλεύσεως.

Πολυτεχνείο 1973

Δια την προβολήν των ανωτέρω δύο αιτημάτων θα εφαρμοσθή η ακόλουθος διαδικασία:

Εις εκάστη Σχολήν θα ορισθούν δύο έως τρεις, αναλόγως, σπουδασταί. Οι οποίοι θα μελετήσουν εξονυχιστικώς το καταστατικόν του Συλλόγου, έως και το προσχέδιον του Καταστατικού Χάρτου της Ανωτάτης Παιδείας. Ακολούθως θα επιδοθούν εις την συλλογήν του απαιτούμενου αριθμού υπογραφών. Βάσεις των οποίων θα υποχρεωθούν τα Δ.Σ. των Συλλόγων προς σύγκλησιν Καταστατικής Γενικής Συνελεύσεως.

Τας δε παρατηρήσεις των επί του Καταστατικού Χάρτου της Ανωτάτης Παιδείας θα προβάλλουν δια του Τύπου αφ’ενός και αφ’ετέρου, μέσω των υπ’αυτών επηρεαζομένων Εθνοτοπικών Φοιτητικών Συλλόγων. Είτε δια της οργανώσεως συζητήσεων, είτε δια της εκδόσεως διαφόρων ανακοινώσεων με παρατηρήσεις και προτάσεις.

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973: Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Παραλλήλως θα καταβάλλεται πάσα δυνατή προσπάθεια υπό του συνόλου των αντιφρονούντων. Δια την συνειδητοποιήσιν υπ’αυτών της «αναγκαιότητος» αναπτύξεως αγωνιστικότητος δια την επίλυσιν των αιτημάτων τούτων.

«Πολυτεχνείο 1973: ευρίσκονται εις δύσκολον θέσιν

να αντιμετωπίσουν απασχολούντα αυτά θέματα.»

Κατόπιν τούτων επιβεβλημένον  νομίζομεν κρίνεται όπως τα υπάρχοντα Δ.Σ. των Φοιτητικών Συλλόγων, ως και η ΕΦΕΕ, καθοδηγούμενα καταλλήλως, προπαρασκευασθούν δι’εύστοχον αντίδρασιν. Τόσο επί του θέματος συλλογής υπογραφών, προς σύγκλισιν Καταστατικών Γενικών Συνελεύσεων, όσο και επί του θέματος του Καταστατικού Χάρτου Ανωτάτης Παιδείας.

Παρεμπιπτόντως αναφέρομεν ότι τα Δ.Σ. των Συλλόγων πολλάκις ευρίσκονται εις δύσκολον θέσιν να αντιμετωπίσουν απασχολούντα αυτά θέματα. Κυρίως όταν ταύτα άπτονται της πολιτικής, καθ’όσον δεν γνωρίζουν ποιους ή ποιον να συμβουλευθούν.

Υποβάλλεται:

Αρχηγείον Αστυνομίας Πόλεων, Τμήμα Ασφαλείας

Αστυνομικήν Διεύθυνσιν Αθηνών, Γραφείο Εθνικής Ασφαλείας

Ο Διοικητής

Σπυρίδων Μιχελής

Αστυν. Δ/ντης Α΄»

1. Το κείμενο αυτό αναφέρεται στο βιβλίο του Φώντα Λαδή «Έτσι φακέλωναν τη γενιά του Πολυτεχνείου», τα απόρρητα έγγραφα της Ασφάλειας (1972-1973), εισαγωγή-επιμέλεια Δημήτρης Ψαρράς, εκδ. Η Εφημερίδα των Συντακτών, Αθήνα 2017, πρώτη έκδοση της έρευνας εφημερίδα «Πρώτη», 1987, σ.σ. 35-37.

 

Διαβάστε τα άρθρα με ιστορικά θέματα

Δείτε τα βίντεο που έχουμε δημιουργήσει


Tagged:


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved