Προσωπικός γιατρός το ΦΕΚ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟ ΦΕΚ

Η ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

Προσωπικός γιατρός το ΦΕΚ: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Είχαμε αναφερθεί στο θεσμό του προσωπικού γιατρού. Επίσης είχαμε μιλήσει για την ιστορία αυτού του θεσμού, αναφέροντας όσα ίσχυαν στο παρελθόν. Επίσης μιλήσαμε για το πρόσφατο παρελθόν. Είχαμε, τέλος, αφήσει κάποια αναπάντητα ερωτήματα που θα μας τα έλυνε η νομοθέτησή του. Αυτή έγινε αυτές τις μέρες, στις 15 Ιουνίου 2022.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟ ΦΕΚ: Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Διαβάζοντας το ΦΕΚ βλέπουμε κάποια κενά. Δεν αναφέρεται η προηγούμενη νομοθεσία, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μπερδεύεται. Συγκεκριμένα δε λέει ότι αυτή η νομοθεσία είναι ακριβώς η ίδια με τις ΤοΜΥ που είχαν θεσμοθετηθεί επί ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα το ΦΕΚ δεν αναφέρει τίποτε για το ιατρικό ιστορικό που οι γιατροί των ΤοΜΥ είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν.

Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής έχει μπροστά του ένα φάκελο που είναι γεμάτος, δε χρειάζεται να προσκομίσει παλιότερες εξετάσεις. Ο γιατρός που το βλέπει για πρώτη φορά ξέρει όλο το ιστορικό και μπορεί πλέον να κάνει πλήρη διάγνωση με μεγάλη ακρίβεια. Τα ιατρικά λάθη ελαχιστοποιούνται και ο ασθενής δεν ταλαιπωρείται. Σε αυτά τα δεδομένα, τα οποία βρίσκονται σε συγκεκριμένο μέρος του διαδικτύου, έχει πρόσβαση μόνο αυτός και ο οποιοσδήποτε γιατρός.

«Προσωπικός γιατρός το ΦΕΚ: Για τα παιδιά

κάτω των 16 ετών δεν προβλέπεται κάτι.»

Εξασφαλίζεται η μυστικότητα των προσωπικών δεδομένων αφού ο ασθενής έχει εμπιστοσύνη στο γιατρό του. Πλέον αυτό το πολύ καλό οργανωτικό μέτρο θα έχει συνέχεια; Αν δούμε στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα παρατηρήσουμε ότι όλα είναι κανονισμένα και ασφαλή. Άρα η οποιαδήποτε συνομωσιολογία είναι άσκοπή. Το νομοσχέδιο του Πλεύρη λέει ότι ίσχυε για τις ΤοΜΥ, αλλά χωρίς την τάση ανάπτυξης που προαναφέραμε, το ιατρικό ιστορικό.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟ ΦΕΚ: ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ

Το καινούργιο που βλέπουμε σε αυτό το νομοσχέδιο είναι το κίνητρο στους γιατρούς. Παρατηρούμε ότι οι απολαβές των γιατρών θα είναι συνάρτηση των ασθενών που θα έχουν. Όσο περισσότεροι θα γράφονται στον κάθε γιατρό τόσο περισσότερα χρήματα αυτός θα εισπράττει. Η αμοιβή, βέβαια, είναι διαφορετική ανάλογα με την ηλικία των ασθενών. Αυτοί που έχουν μεγάλη ηλικία θα είναι το κίνητρο για να παίρνουν περισσότερα οι γιατροί.

Προσωπικός γιατρός το ΦΕΚ

Για τα παιδιά κάτω των 16 ετών δεν προβλέπεται κάτι. Με άλλα λόγια, οι παιδίατροι είναι όλοι στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό το τμήμα του ιατρικού κλάδου δεν το ακουμπά το νομοσχέδιο επειδή εκεί είναι η μεγαλύτερη πελατεία, ακόμη ως εισαγωγικός γιατρός.

Δε θα ήταν πιο σωστό να πείσουν τους πολίτες να γραφτούν σε αυτό το σύστημα; Σαφώς ναι. Όμως σε μια κυβέρνηση που η λογική της περιορίζεται στις διαταγές και τους περιορισμούς, η απάντηση είναι όχι! Όσοι δε θα γραφτούν θα πληρώνουν παραπάνω σε φάρμακα και εξετάσεις! Το μέτρο, λοιπόν, είναι εισπρακτικό και όχι συναινετικό. Τέλος, διορθώνει, εν μέρει, την καταστροφή του Άδωνη Γεωργιάδη που γκρέμισε το σύστημα υγείας σε μία νύχτα.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟ ΦΕΚ: ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΕ;

Μπορούμε να δούμε ότι αυτό το νομοσχέδιο έχει δύο κατευθύνσεις.

«Προσωπικός γιατρός το ΦΕΚ: στοχεύει

στις εντυπώσεις και είναι το ίδιο

με το παλιό που σνομπάρισε και δεν ανέπτυξε.»

Η πρώτη είναι η εξυπηρέτηση των γιατρών που είτε είναι άνεργοι είτε δεν έχουν πελατεία. Τους δίνει υποχρεωτικά την πελατεία που ζητούν.

Η δεύτερη είναι ότι ο χρόνος που έγινε το νομοσχέδιο είναι λίγο πριν τις εκλογές. Αυτές ή θα γίνουν το Σεπτέμβρη 2022 ή την άνοιξη του 2023. Προσφέρει υπηρεσίες στους γιατρούς και ζητά την ψήφο τους. Έχει έτοιμο το πελατολόγιο που μπορεί να το προσφέρει στον ιδιώτη που θα αναλάβει τη δημόσια υγεία. Γιατί όλα εκεί οδηγούν.

Όσοι δεν έχουν πιστέψει στη δημόσια υγεία θα υποχρεωθούν να ακολουθήσουν. Όσοι δεν ακολουθήσουν θα ενισχύσουν το δημόσιο ταμείο. Η λογική, λοιπόν, είναι απλή: ή θα έρθετε ή θα πληρώσετε. Δεν υπάρχει η συζήτηση με τον κόσμο για να τους πείσει για τα θετικά αυτού του μέτρου. Η έννοια του διαλόγου είναι κάτι το άγνωστο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη!

Τέλος, δε θα ήταν πιο λογικό να βελτιωθεί το σύστημα των ΤοΜΥ. Όμως αυτή η κυβέρνηση θέλει να μας πει ότι καινοτομεί. Ματαίως! Ο κόσμος θα το καταλάβει και θα συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για ένα καθαρά προεκλογικό μέτρο που στοχεύει στις εντυπώσεις και είναι το ίδιο με το παλιό που σνομπάρισε και δεν ανέπτυξε.

Για να μελετήσετε το νομοσχέδιο παραθέτουμε το ΦΕΚ εδώ.

 

Διαβάστε το δημοσίευμα για τον προσωπικό γιατρό

Δείτε τα βίντεο που έχουμε ετοιμάσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved