ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ
Η οδύσσεια του μετρό: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης
Κανονικά θα έπρεπε την λέξη οδύσσεια να την βάλουμε σε εισαγωγικά αφού δεν έχει να κάνει με το ταξίδι και τις περιπέτειες του Οδυσσέα. Αν την οδύσσεια του Μετρό παρακολουθούσε ο Οδυσσέας θα είχε σκίσει τα ιμάτιά του, οπότε ξεχνάμε τα εισαγωγικά. Από την τρύπα του Κούβελα και την χρηματοδότηση του FM100 έχουν περάσει περισσότερο από 30 χρόνια. Μακέτα με μακέτα το έργο προχωράει και θα τελειώσει κάποτε. Πότε όμως;
Η οδύσσεια του μετρό: Οι εξαγγελίες
«Σε λίγο το μετρό θα είναι έτοιμο», πόσες φορές οι Θεσσαλονικείς δεν άκουσαν αυτή την φράση; Αν κάποιος είχε γεννηθεί την ημερομηνία που έγινε η περίφημη τρύπα του Κούβελα, τότε Δημάρχου του Δήμου Θεσσαλονίκης, τώρα θα ήταν στην μέση της επαγγελματικής καριέρας του. Ένας που θα έπιανε δουλειά εκείνη την χρονιά τώρα θα ετοιμαζόταν για την σύνταξη.
Ο σταθμός στα Πανεπιστήμια
Και όμως, η οδύσσεια του μετρό δεν έχει τέλος. Μακέτες, εξαγγελίες, πολιτιστικές καταστροφές, καθυστερήσεις, αποζημιώσεις στους εργολάβους, επικοινωνιακά τερτίπια, πρόεδροι ήρθαν και έφυγαν, κυβερνήσεις έπεσαν και ήρθαν άλλες, η μετροχελώνα που φτιάχνει το μετρό δεν λέει να βάλει ένα τέλος. Μας είπαν ότι τέλη Νοεμβρίου 2024 θα λειτουργεί το μετρό. Θα τραγουδήσει ο Σαββόπουλος, μετά ο Ρέμος. Και μείς περιμένουμε.
Η οδύσσεια του μετρό: Η καταστροφή μιας πόλης
Πρώτα οι τρύπες, μετά οι λαμαρίνες. Μια μόνιμη εικόνα που θύμιζε πόλη τριτοκοσμική. Τα μαγαζιά έκλειναν γιατί οι λαμαρίνες τα έκρυβαν. Η ταλαιπωρία στους δρόμους απίστευτη. Η διαδρομή από τον Βαρδάρη μέχρι την Μαρτίου φτάνει στη μία με μιάμιση ώρα. Ωραιοποιήσεις: οι λαμαρίνες φιλοξένησαν εξυπνίστικα σχέδια, γραφιστικές υποσχέσεις για το πιο σύγχρονο μετρό. Η πραγματικότητα: βλέπουμε τις λαμαρίνες να φεύγουν, μετά από 25 χρόνια, να ρετουσάρουν τα πεζοδρόμια, να φτιάχνουν μακέτες για το σύγχρονο μετρό και λίγες μέρες πριν να εγκαινιαστεί ακόμα φτιάχνουν τις εισόδους και σκάβουν!
Ο σταθμός στον Βαρδάρη
Οι φωτογραφίες είναι από τρεις σταθμούς στο κέντρο: Πανεπιστήμια, Βενιζέλου, Βαρδάρης. Η οδύσσεια του μετρό θα μπορούσε να ήταν ένα τραγικό έργο ή, καλύτερα, μια τραγική κωμωδία. Και στις δύο περιπτώσεις αυτοί που θα κλαίνε είναι οι πολίτες που βλέπουν να ρέει άφθονο το χρήμα για ένα έργο που δεν λέει να τελειώσει. Πολύ περισσότερο, έχει ταλαιπωρήσει και καταστρέψει μια ολόκληρη πόλη.
Η οδύσσεια του μετρό: Οι φταίχτες
Για όλα αυτά φταίνε αυτοί. Ναι, αλλά ποιοι είναι οι «αυτοί»; Αυτοί που παίρνουν την εξουσία, οι εργολάβοι, η διοίκηση του Μετρό; Όπως συνηθίζει να λέει ο συνάδελφος και φίλος, Γιώργος Τούλας, η Θεσσαλονίκη είναι μια παρατημένη κόρη. Δεν συμφωνώ 100%. Είναι, αυτό είναι γεγονός, αλλά γιατί δεν αλλάζει η μοίρα της;
Ο σταθμός στην Βενιζέλου
Γιατί παρακολουθούμε την οδύσσεια του μετρό σαν αυτό να συμβαίνει σε μια άλλη πόλη και όχι σε αυτή που ζούμε; Γιατί δεν διεκδικούμε το αυτονόητο; Η Θεσσαλονίκη γιατί να φαντάζει σαν μια τριτοκοσμική πόλη, σε σχέση με την Αθήνα; Πότε, επιτέλους, θα πάρουμε πρωτοβουλία και θα διεκδικήσουμε ένα παρόν και ένα μέλλον που αξίζει σε αυτή την πόλη;
Ο σταθμός στον Βαρδάρη
Ερωτήματα που δεν έχουν απάντηση όσο κάνουμε υπομονή, όσο λέμε «δεν βαριέσαι» ή «έχει ο θεός». Ξεχάσαμε ότι μαζί με την Αθηνά θα πρέπει να κινήσουμε και εμείς το χέρι μας, σύμφωνα με την ρήση των αρχαίων Ελλήνων. Ουσιαστικά σε αυτή την απάθεια πατάνε όσοι κάνουν μπίζνες στην πλάτη του θεσσαλονικιώτικου λαού.
Η οδύσσεια του μετρό: Οι αντιδράσεις
Θα έρθει ο άρχοντας από τας Αθήνας και θα μοιράσει καλούδια: τραγουδάκια, παράτες, παχιά λόγια. Όπως ο Αλέξης έμπαινε στην μακέτα. Μαζί του θα είναι και η Μενδώνη που θα είναι περήφανη που έκανε το αρχαιολογικό ατόπημα, να κόψει τα αρχαία και μετά να τα συναρμολογήσει, αν και είναι αρχαιολόγος. Και όλα καλά.
Ποιος είναι ο ρόλος του Δήμου Θεσσαλονίκης; Ποιες είναι οι αντιδράσεις του Δημάρχου; Τι φοβάται και ποιεί την νήσσα, όπως ο προκάτοχός του; Σε πιάνει ταραχή και, σαν ένα άλλος Οδυσσέας, ακολουθείς την οδύσσεια του μετρό που δεν βλέπεις να έχει τέλος. Παντού, σε αυτό το ταξίδι, βλέπεις εικόνες που φωνάζουν τις λέξεις «απελπισία», «κατάντια», «εξαπάτηση», «κοροϊδία». Λέξεις που έχουν να κάνουν με την δική σου ζωή.
Ο σταθμός στην Βενιζέλου
Μήπως θα πρέπει να αντιδράσουμε; Με την καινούργια αναβολή να βγούμε στους δρόμους; Πως θα λειτουργήσει το μετρό χωρίς δοκιμαστικές διαδρομές, ενός χρόνου αν υπάρχει οδηγός και δεκαοχτώ μηνών αν λειτουργεί αυτόματα; Πως θα έχουμε εμπιστοσύνη στο μετρό αν αυτό δεν έχει δοκιμαστεί όσο πρέπει; Είναι κάποια θέματα που θα πρέπει να μας προβληματίσουν. Ο Νοέμβρης 2024 είναι κοντά. Είναι καιρός να αποφασίσουμε.
Φωτογραφίες: Γιάννης Φραγκούλης
Διαβάστε τα ρεπορτάζ που έχουμε δημοσιεύσει
